ភ្នំពេញ៖​ បទពិសោធពីប្រទេសជប៉ុន ដែលហៅថា “Japanese Cultural Tariff Barriers” វប្បធម៌ជារបាំងពន្ធរបស់ជប៉ុន ! មានន័យថាផលិតផលបរទេសពិបាកក្នុងការនាំចូលទីផ្សារជប៉ុន ទោះបីមានអត្រាពន្ធទាបក៏ដោយ ក៏ពិបាកលក់នៅលើទីផ្សារជប៉ុនដែរ ព្រោះប្រជាជនជប៉ុននិយមប្រើប្រាស់ផលិតផលក្នុងស្រុក មិនសូវចាប់អារម្មណ៍លើផលិតផលបរទេសទេ !

ធាតុផ្សំសំខាន់ៗដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋជប៉ុននិយមប្រើផលិតផលក្នុងស្រុក

១.មនសិការជាតិខ្ពស់ & ទំនុកចិត្តៈ ប្រជាជនជប៉ុនជាប្រពៃណីចូលចិត្តផលិតផលក្នុងស្រុក ជាពិសេសលើម្ហូបអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងបច្ចេកវិទ្យា។ សង្កត់ធ្ងន់លើវប្បធម៌ខ្លាំងគឺទម្លាប់ប្រើផលិតផលក្នុងស្រុក ដូច្នេះធ្វើឱ្យទំនិញពីបរទេសមើលទៅមិនចូលភ្នែក។

២. ការអនុវត្តអាជីវកម្ម និងប្រព័ន្ធចែកចាយៈ ប្រទេសជប៉ុន (ក្រុមហ៊ុនផលិត អ្នកផ្គត់ផ្គង់ អ្នកចែកចាយ និងអ្នកលក់រាយ) ដែលភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធិ និងយូរអង្វែង។

៣. ស្តង់ដារ និងបទប្បញ្ញត្តិៈ ស្តង់ដារផលិតផលតឹងរឹង (ឧ. នៅក្នុងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ ការវេចខ្ចប់ ឬលក្ខណៈបច្ចេកទេស) ជារឿយៗឆ្លុះបញ្ចាំងពីចំណូលចិត្តក្នុងស្រុកជាជាងបទដ្ឋានសកល។

៤. ភាសា និងទំនាក់ទំនងៈ ការធ្វើទីផ្សារ ការដាក់ស្លាកសញ្ញា និងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មត្រូវតែស្របតាមការរំពឹងទុកនៃវប្បធម៌ជប៉ុន និងការពន្យល់ពីភាសា បង្កើតឧបសគ្គសម្រាប់អ្នកខាងក្រៅ។

៥. អត្តសញ្ញាណជាតិ និងសន្តិសុខសេដ្ឋកិច្ចៈ អ្នកប្រើប្រាស់ជាច្រើនចាត់ទុកការទិញផលិតផលក្នុងស្រុកគឺជាមធ្យោបាយនៃការគាំទ្រមោទនភាពជាតិ និងឯករាជ្យភាពសេដ្ឋកិច្ច។
……………………………………………….
ចុះពលរដ្ឋខ្មែរវិញ ធ្វើបានអត់? តើអាចទេយើងហៅថា ផលិតផលបរទេសនាំចូលទីផ្សារកម្ពុជាជាប់   “របាំងពន្ធមនសិការ” មានន័យថាខ្មែរជួយខ្មែរ ប្រើផលិតផលក្នុងស្រុក មិននិយមផលិតផលបរទេស !

ប៉ុន្តែអ្នកផលិត ត្រូវមានមនសិការខ្ពស់ គិតពីគុណភាព សុវត្ថិភាពចំណីអាហារ អនាម័យខ្ពស់ មិនធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់អ្នកប្រើប្រាស់៕

បំណងល្អពីខេត្តកណ្តាល ( ១៧ សីហា ២០២៥ ) !

ដោយ : សិលា