ដំណើររថភ្លើង ទាំងគេទាំងយើង បានដឹងហើយណា វាពិតជាក្តៅ មួយម៉ៅកាយា មនុស្សគ្រប់អាត្មា តែងថាគ្រប់គ្នា។ ជិះលើកដំបូង មនុស្សម្នាព្រោងព្រាត គ្រប់ៗអង្គារ … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷ រឿងពិតសិរីសោភ័ណ្ឌ(បទកាកគតិ)

សំណង់ប្រាសាទដ៏ស្កឹមស្កៃ បាក់ធ្លាក់លើដីច្រើនអនេក គន់មើលទិដ្ឋភាពគួរសង្វេគ មិនសមបាក់បែកសោះឡើយណា។ សម្បត្តិវប្បធម៌ដ៏វិចិត្រ ប្រែជាក្រៀមស្វិតគួរខ្លោចផ្សា ដោយសារសង្គ្រាមគ្មានមេត្តា ប្រជាខេមរាស្ដាយពន់ពេក។ សិលាបានធ្លាក់លើធរណី តូចធំមូលមីច្រើនអនេក … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷ សំណោកប្រាសាទ(បទពាក្យប្រាំពីរ)

វេលាប្ដូរផ្លាស់ចាស់យាងចូលឆ្នាំថ្មី ចប់ចិតបីចូលចិតប្រាំបួន ប៉ុល ពតរឹតត្បិតពិតលំបាកផ្ទួន ប្រជាព្រួយខ្លួនខ្លាចគេប្រហារ។ សភាពប្រែប្រួលមិនស្រួលសេចក្តី បនពតភិតភ័យព្រោះដឹងច្បាស់ការ មានក្រុមតស៊ូហ៊ានប្ដូរសង្ខារ តទល់អង្គការប៉ុលពតនេះនៃ។ ឱ!ភូមិប្រាសាទឃុំវិហារធំ … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷ ត)ជីវិតទីពីរ(បទពាក្យប្រាំពីរ)

និស្ស័យបងប្អូន ដូចទឹកនិងក្បូន ជាប់ជាសន្ដាន អ្នកម៉ែបានជួប ប្រសព្វច្បាស់ប្រាណ បងប្រុសនាឋានយកទៅឲ្យបាន។ បងប្រុសទីពីរ គាត់ឈ្មោះហ៊ាទ្រី ជុំកូនរួមផ្ទៃ ប្អូនស្ទុះអោបបង។ត្រកងក្នុងដៃ … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷ ជីវភាពឆ្នាំ (បទកាកគតិ) ត

រីក្រំចាស់ៗ ចាត់ចែងនៅផ្ទះ ការងារចូកចាំង យាយៗមើលចៅ ហៅមកឃុំគ្រង តាៗវិញម្ដង ធ្វើខាងកសិកម្ម។ ម៉ែទាងនៅខ្ចី ជំទង់ជាស្រី ក្មេងខ្ចីខែឆ្នាំ … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷ ជីវភាពឆ្នាំ (បទកាកគតិ) ត

វេលាប្ដូរផ្លាស់ លើទឹកដីចាស់កន្លែងដើមដឹង តែអ្វីដែលប្ដូរ ពីធូរមកតឹង ចិតប្រាំពីរនឹង ចាប់ផ្ដើមព្រួយភ័យ។ ធ្លាប់រស់ជួបជុំ ចូលក្នុងទ្រនំ បងក្មួយបងថ្លៃ ដូចអ្នកភូមិស្រុក … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ÷(ត) ជីវភាពឆ្នាំ១៩៧៧-១៩៧៨(បទកាកគតិ)

ខ្ញុំសូមអភិវន្ទបន្ទន់ឥរិយា បន្ទាបប៉ាក់ការអ្នកលើកម្រាមដៃ គោរពគារវៈលោកអ្នកប្រុសស្រី សូមជូនរឿងខ្លីអត្ថន័យបញ្ជាក់។ អក្ខរាថ្លាថ្លែងចែងចងកាព្យា រៀបរាប់ពណ៌នារឿងរ៉ាវទិនទាក់ អ្នកម្ដាយកំសត់អត់មានលៀមលាក់ ឆ្លងកាត់ជ្រៅរាក់សម័យប៉ុល ពត។ អ្នកម្ដាយឈ្មោះទាងវ័យរាងចូលចាស់ … អាន​បន្ថែម កំណាព្យ : ជីវិតអន្ធការបស់ម៉ែ(បទពាក្យប្រាំបី)

បន្ទាប់មក មានមនុស្សម្នាក់មកដល់ក៏ស្រែកសួរយើងថា ពួកឯងទាំង ៥ នាក់កំពុងធ្វើអី? នេះពួកឯងមកលួចស៊ីអី? មកនេះពួកឯងទាំងអស់គ្នានឹងត្រូវមានទោសពីបទលួចលាក់នឹងអង្គការ។មនុស្សម្នាក់នោះបានចាប់យើងវាយក្នុងម្នាក់១០ដំបង ហើយនិយាយគំរាមទៀតថា បើយើងដឹងថាពួកឯងលួចស៊ីអីម្ដងទៀត ពួកឯងស្លាប់ជាខ្មោចយាមទីនេះមិនខានទេ។ … អាន​បន្ថែម រឿងស្រមោលអតីតកាល(តចប់)

អំឡុងឆ្នាំ ១៩៧៧ និងឆ្នាំ ១៩៧៨ ខ្មែរក្រហមបានឲ្យកុមារទៅធ្វើសង្គ្រាមជាមួយនឹងកងទ័ពវៀតណាមនៅសមរមុខដោយគ្មានរៀនសូត្រអំពីការធ្វើសង្គ្រាមបានត្រឹមត្រូវឡើយ។ កុមារជាច្រើនបានស្លាប់នៅក្នុងសមរភូមិ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះកុមារ ត្រូវខ្មែរក្រហមបណ្ដុះមនោគមឲ្យបម្រើស្មោះស្ម័គនឹងអង្គការ និងមិនលើកលែងឲ្យនរណាម្នាក់ឡើយសូម្បីតែឪពុកម្ដាយឬសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។ ថ្ងៃមួយម៉ោងប្រហែលមួយរំលងអធ្រាត … អាន​បន្ថែម រឿងស្រមោលអតីតកាល(ត)

ថ្ងៃទី ១៧ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៧៥ គឺជាពេលវេលាមួយ ដែលប្រជាជនគ្រប់រូបសប្បាយរីករាយនឹងថ្ងៃចូលឆ្នាំខ្មែរ ហើយប្រជាជនក៏ទើបតែប្រមូលផលស្រូវបានដែរ។ ភាពសប្បាយរបស់ប្រជាជនខ្មែរក៏រលត់បាត់មួយព្រិចភ្នែកអស់ចិត្តអស់ខ្ទេចខ្ទីគ្មានសល់នៅពេលដែលក្រុមកុម្មុយនីស្តខ្មែរក្រហមដណ្ដើមបានអំណាចគ្រប់គ្រងប្រទេសកម្ពុជា។ កងទ័ពខ្មែរក្រហមបានចូលមកក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញនៅវេលាម៉ោងប្រហែល ៩ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្រមោលអតីតកាល

តើមាននរណាមានយោបល់ទៀតទេ? មិត្តស្រែប្រធានភូមិសួគ៌រួចនិយាយបន្តទៀតថា សរុបមកអង្គការដ៏ភ្លឺស្វាងរបស់យើងនិងកម្ទេចចោលឲ្យអស់ពួកបនក្បត់ ក្រុមសក្តិភូមិ អ្នកដែលមានវណ្ណៈជិះជាន់ និងសូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅបំផុតចំពោះសមមិត្តដែលស្មោះត្រង់ប្ដូរផ្ដាច់ជាមួយអង្គការ។ បន្ទាប់ពីប្រជុំចប់អង្គការបានដាក់ផែនការឲ្យប្រជាជនខំធ្វើស្រែក្នុងមួយហិចតាឲ្យបានចំនួន ៣ តោនហើយក្នុងមួយឆ្នាំប្រជាជនត្រូវធ្វើស្រែចំនួនបីដង។ ទោះបីជាអង្គការទទួលបានទិន្នផលស្រូវច្រើនប៉ុណ្ណា … អាន​បន្ថែម រឿង៖ អង្គការទុរយស(តចប់)

ក្រោយពេលដែលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាច មន្ត្រីរាជការកងទ័ព គ្រូបង្រៀន និស្សិត បញ្ញវន្តន សាស្ត្រាចារ្យ និងព្រះសង្ឃត្រូវខ្មែរក្រហមព្យាយាមលប់បំបាត់ ហើយកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមបានចាប់អ្នកទាំងអស់នោះយកទៅសួរចម្លើយ និងសម្លាប់ចោលទាំងពូជ។ ប្រជាជនទូទាំងប្រទេសត្រូវអនុវត្ត … អាន​បន្ថែម រឿង អង្គការទុរយស