ចុងរដូវវស្សាភ្លៀងធ្លាក់ឥតលោះថ្ងៃ ម្យ៉ាងនៅក្នុងស្រុកព្រៃផង សំអាន បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺគ្រុនចាញ់ក្តៅរងាញាក់ញ័រគួរជាទីសង្វេគក្រៃលែង។ ទោះបីជាគ្រុនរងាញាក់យ៉ាងនេះទៅហើយ សំអាន នៅតែខំត្រដរទៅការដ្ឋានធ្វើការព្រោះគ្មានជម្រើសទេ។ អង្គការភ្នែកម្នាស់ មិនជឿងាយៗថាយើងឈឺឡើយ។ អង្គការអាចចោទយើងថាធ្វើពុតជាឈឺ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្នាមអតីត (តចប់)

សំអាតមកដល់រង់ចាំ សុជាតិមិត្តសម្លាញ់បាត់យូរមិនឃើញវិលវិញសោះ ក៏កើតចិត្តមិនស្រួល។ សំអាត ចាំយូរពេកក៏ដេកលក់ក្នុងផ្ទះជាមួយមិត្តនារីឯទៀតៗ ទាំងក្តីមន្ទឹលក្នុងចិត្ត។ ថ្ងៃបន្ទាប់ ពេលសំអាតបានទៅធ្វើការនៅការដ្ឋានដូចសព្វដង នាងពុំឃើញសុជាតិទេ នាងខំសួរគេឯងដែរតែគ្មាននរណាបានដឹងសោះឡើយ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្នាមអតីត (ត)

ល្ងាចត្រជាក់ខ្យល់ជំនោរផាយផាត់រំភើយតិចៗមកអង្រួនចុងរុក្ខាដែលដុះប្របនឹងមាត់ទន្លេយោលទៅយល់មក តាមកម្លាំងវាយោជួយលួងលោមជនប្រុសស្រីដ៏កម្សត់ឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលទៅតាមជំនោរនេះបន្តិចបន្តួចដែរ។គេឃើញមានប្រុសកំលោះ ៣នាក់ឈរចំពីមុខប្រជាជនហើយបុរសម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះ ចាប់និយាយឡើងថា អង្គការត្រូវការភាពស្មោះត្រង់ពីមិត្តៗទាំងអស់គ្នាដោយហេតុថា នៅឯទីក្រុងខ្វះអ្នកចេះដឹងដើម្បីជួយការងាររដ្ឋ ដូច្នេះយើងត្រូវការភាពស្មោះត្រង់ពីបងប្អូនទាំងអស់គ្នា។ នៅទីនេះយើងមានបញ្ជីចំនួន ៣ បញ្ជីទី១ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្នាមអតីត (ត)

* ថ្ងៃ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ : ព្រះសុរិយានៅតែបន្តរះយ៉ាងត្រចះត្រចង់បាចសាចពន្លឺមកបំភ្លឺភពផែនដីដើម្បីជាសេចក្តីសង្ឃឹមដល់មនុស្សលោករស់នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ ដ៏តូចមួយនេះហាក់ដូចកំពុងរមៀលធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅអន្ធការដែលបានបង្កើតឡើងដោយពពួកបិសាចអាវខ្មៅមួយក្រុម។ ទីក្រុងដែលប្រៀបបានទៅនឹងឧទ្យាននៃសន្តិភាព បានប្រែក្រឡាស់ទៅជាទីក្រុងជម្លៀសប្រជាជនប្រកបដោយភាពចលាចលក្រៃលែងគួរជាទីសង្វេគ។ នៅវេលាព្រឹកថ្ងៃនេះ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្នាមអតីត

ចាស់ៗដែលជាឪពុកម្ដាយមួយចំនួនដឹងខ្លួនថានឹងត្រូវខ្មែរក្រហមយកទៅកសាង ក៏នាំគ្នារត់ចេញពីភូមិ។ ចាស់ៗមួយចំនួនទៀតត្រូវអង្គការយកទៅកសាងបាត់ដំណឹងសូមឈឹង។ ចំណែកពូសេង វិញត្រូវអង្គការចាប់ចងដៃព័ទ្ធមកក្រោយខ្នងដូចសមមិត្តដទៃទៀតដែរ រួចបណ្ដើរឆ្ពោះទៅមុខរណ្តៅដែលខ្មែរក្រហមជីករួចជាស្រេចនៅនៅភូមិក្រាំងត្រែង។ សមមិត្តនារី ១០ នាក់ដែលត្រូវខ្មែរក្រហមចោទថាជាខ្មាំង ត្រូវឈ្លបសម្លាប់ដោយយកកាំបិតត្នោតមកអារក … អាន​បន្ថែម រឿង រួចពីនរក (ត)

ក្រោមកម្ដៅព្រះអាទិត្យចំពីលើ សមមិត្ត សេង កំពុងតែខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការងារមិនខ្លាចនឿយហត់ ព្រមជាមួយសំឡេងជញ្ជក់មាត់ខ្លាំងៗ ដេញគោឲ្យខំប្រឹងដើរទៅមុខ ហើយជួនកាលលើករំពាត់វាយគោពីខាងក្រោយនៅក្នុងវាលស្រែមួយដែលដីខ្លះកន្លែងសើម និងដីកន្លែងខ្លះទៀតគោករឹងក្រញង់។ ម៉ោងជិត ១០ … អាន​បន្ថែម រឿង រួចពីនរក

រដូវក្តៅដីបែកក្រហែង ធ្វើឲ្យបក្សាបក្សី និងមច្ឆជាតិទាំងពួងមានក្តីបារម្ភអនេកពីជីវិតរស់នៅដោយសារតែនៅតាមបឹងបួរ អូរ ត្រពាំង ត្រូវរីងស្ងួតទឹកដល់បាតដីស្ទើរគ្មានសល់។ នៅជាប់ត្រពាំងមួយដែលកំពុងរីងស្ងួតដោយសារមនុស្សម្នាជាន់រហាត់យកទឹកទៅដាក់ក្នុងស្រែ សត្វក្អែកមួយក្បាល បានហើររកទឹកផឹកបានមកចុះនៅមាត់ត្រពាំងនោះ ហើយឃើញកំពឹស … អាន​បន្ថែម រឿងនិទានប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យ ÷រឿង : ក្អែកចាញ់ប្រាជ្ញាខ្យង

នៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៦ ខ្ញុំទៅធ្វើស្រែជាមួយកងចល័ត្នពីភូមិមួយ ទៅភូមិមួយទៀត។ ចាស់ៗក្នុងភូមិណាស្ទូងឬច្រូតមិនទាន់ អង្គការបានឲ្យក្រុមកងចល័តរបស់ខ្ញុំដែលមានអាយុ ១៤ ទៅ ១៥ ឆ្នាំទៅជួយ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ក្រោមមេឃងងឹត(ត)

* ផ្អែកតាមរឿងពិតរបស់អ្នកស្រី វ៉ាស្រីមុំ ព្រឹកនេះ ពេលទៅដល់កន្លែងធ្វើការ ខ្ញុំបានឃើញព័ត៌មានក្នុងបណ្ដាញសង្គមចុះផ្សាយព្រោងព្រាតអំពីដំណឹងមរណភាពរបស់អតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមម្នាក់គឺ លោក នួន ជា។ រឿងនេះបានក្លាយជាប្រធានបទដែលមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំនាំគ្នាជជែកវិភាគតាមទស្សនៈរៀងៗខ្លួន។យ៉ាងណាមិញ … អាន​បន្ថែម រឿង៖ ក្រោមមេឃងងឹត

នៅពេលធ្វើការ ប្រជាជនជាច្រើនតែងតែចោទខ្ញុំថាជាអ្នកមូលធន និងមិនសូវនិយាយលេងជាមួយខ្ញុំទេ ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយាមសួរគេក៏ដោយ។ ពេលម៉ោង១រសៀល អង្គការបានដកក្រុមរបស់ខ្ញុំឲ្យទៅច្រូតស្រូវដែលទុំបាក់កនៅទួលដំរីស្លាប់ក្នុងភូមិអន្លង់សាន។ ពេលនោះខ្ញុំខំច្រូតស្រូវមិនហ៊ានឈប់សម្រាកទេ ទោះបីជាហេវហត់ឬក្តៅយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ម៉ោងប្រហែល១ថ្ងៃត្រង់ ទើបប្រធានកងបានឲ្យខ្ញុំឈប់សម្រាកហូបបាយនៅក្រោមម្ប់ដើមក្តុល។ … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (តចប់)

នៅពេលដែលយើងធ្វើដំណើរដល់ស្រុកកោះធំ កងឈ្លបបានឲ្យយើងចូលទៅស្នាក់នៅក្នុងវត្តកំពង់សំបូរ រង់ចាំអង្គការបែងចែក។ ឪពុករបស់ខ្ញុំសុំកងឈ្លបរស់នៅជិតផ្ទះបងប្រុសរបស់ខ្ញុំក្នុងភូមិរាមា ឃុំព្រែកស្ដី ប៉ុន្តែកងឈ្លបមិនអនុញ្ញាតនោះទេ។ ក្រោយពីធ្វើប្រវត្តិរូបរួចអង្គការបានបង្ខំឲ្យគ្រួសារឪពុករបស់ខ្ញុំឆ្លងទន្លេទៅរស់នៅឃុំជ្រោយតាកែវ។ ទោះបីជាឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំខំលាក់ប្រវត្តិរូបយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អង្គការនៅតែចោទប្រកាន់ថាយើងជាអ្នកមូលធនដែរ។ បន្ទាប់ពីពីរបីថ្ងៃក្រោយមក … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (ត)

ប៉ារបស់ខ្ញុំឈ្មោះ ឡាច ឈនធ្វើការនៅអយស្ម័យានកម្ពុជា។ ខ្ញុំមានកំណើតនៅខេត្តបាត់ដំបង។នៅថ្ងៃទី ១៧ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ កងទ័ពខ្មែរក្រហមបានវាយចូលមកដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ។ ពេញមួយយប់រហូតដល់មេឃភ្លឺ … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ