យើងនាំគ្នាស្ពាយអីវ៉ាន់ចាំបាច់ដែលអាចយកទៅតាមខ្លួនបាន ហើយអីវ៉ាន់ណាយកមិនកើតយើងបោះចោលខ្លះ រួចធ្វើដំណើរសំដៅទៅខេត្តព្រៃវែង។ មនុស្សច្រើនណាស់ធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ ពេលខ្លះយើងត្រូវដើរកាត់ព្រៃពេលខ្លះកាត់តាមវាល ហើយមិនយូរប៉ុន្មានយើងបានមកដល់អ្នកលឿងដែលជាព្រំប្រទល់ខេត្តកណ្ដាលនិងព្រៃវែង។ មនុស្សច្រើនណាស់ធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវ ពេលខ្លះយើងដើរកាត់ព្រៃ ពេលខ្លះកាត់តាមវាល ហើយមិនយូរប៉ុន្មានយើងបានមកដល់កំពង់ចម្លងអ្នកលឿង … អាន​បន្ថែម រឿង ផ្សែងអ័ព្ទ

អារម្មណ៍មួយដ៏សែនតានតឹងបានគ្របដណ្ដប់លើចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្ដាយការសិក្សាថែមទាំងត្រូវបែកគ្នាពីមិត្តភក្តិមិនដឹងថា ពួកគេទៅជាយ៉ាងណាទៅហើយនោះទេ។ អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំរឹតតែភ័យព្រួយ ព្រោះមិនដឹងថានឹងមានអ្វីកើតឡើងនៅថ្ងៃស្អែកឡើយ។ ខ្ញុំដឹងថា ប៉ារបស់ខ្ញុំប្រាកដជាដឹងរឿងគ្រប់យ៉ាងដែលកំពុងតែកើតឡើង តែគាត់មិនហ៊ានប្រាប់ខ្ញុំ ព្រោះគាត់មិនចង់ឲ្យខ្ញុំត្រូវភ័យព្រួយចំពោះរឿងទាំងអស់នេះ។ រថយន្តរបស់ខ្ញុំបានបើកចេញពីវិមានឯករាជ្យតម្រង់ទៅកាន់ស្ពានព្រះមុនីវង្ស។ … អាន​បន្ថែម រឿង ផ្សែងអ័ព្ទ (ត)

ស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងបន្លឺឡើងលាន់ឮសូរផូងផាំងៗ បន្តជាប់គ្នារដឹកបែកផ្កាភ្លើងព្រាកៗ។ ស្នូរគ្រាប់បែកគ្រាប់ផ្លោង បន្លឺឡើងរង្វើលៗ ប៉ុន្តែលាន់ឮខ្លាំងពេលផ្ទុះម្ដងៗរង្គើញាប់ញ័រអស់ប្រថពី។ កម្លាំងទាហានរបស់រដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋខ្មែរបានខិតខំ និងទប់ទល់នឹងកម្លាំងខ្មែរក្រហមដែលកំពុងតែវាយប្រហារសម្រុកចូលមកកាន់ទីក្រុងភ្នំពេញដូចទឹកបាក់ទំនប់។ ស្នូររថក្រោះលាន់ឮគគ្រឹកគគ្រេង រីឯនៅលើអាកាសយន្តហោះចម្បាំងហោះខ្វាត់ខ្វែងពាសពេញវេហាលាន់ឮកងរំពងផ្តោះផ្តងឆ្លើយឆ្លងគ្នាមិនដាច់សូរទាល់តែសោះ។ សូរសំឡេងយន្តហោះ … អាន​បន្ថែម រឿង ផ្សែងអ័ព្ទ

ឪពុករបស់ខ្ញុំនៅស្ងៀមស្ងាត់លែងនិយាយស្ដីអ្វីទាំងអស់នៅពេលដឹងថាកូនម្នាក់ទៀតស្លាប់។ អ្នកភូមិគិតថា ឪពុករបស់ខ្ញុំឡប់សតិទៅហើយ។ ឃើញឪពុករបស់ខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនក្នុងសភាពដូច្នេះ ក្មួយស្រី ក្មួយប្រសានិងអ្នកជិតខាងមួយចំនួន បាននាំគ្នារំឮកទៅដល់ពួកកូនៗទាំងបីនាក់ទៀត ដែលនៅរស់រានមានជីវិត គឺ ច័ន្ទមុនី(រូបខ្ញុំ) … អាន​បន្ថែម រឿងឈ្លើយសឹក(តចប់)

ក្រោយពេលជួបជុំជាមួយកូនៗអស់រយៈពេលប្រហែលជាងពីរម៉ោង ឪពុករបស់ខ្ញុំក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ត្រឡប់ទៅកាន់ភូមិវិញ។ ប្រមាណជាងមួយសប្តាហ៍ក្រោយមក មានដំណឹងថា ប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះ អាច្រឹប អាយុប្រហែល៤ឆ្នាំបានស្លាប់អស់រយៈពេល ២ ថ្ងៃកន្លងមកហើយ។ពេលនោះឪពុករបស់ខ្ញុំក៏ប្រញាប់រត់ទៅរាយការណ៍ឲ្យប្រធានសហករណ៍ដឹងភ្លាម ហើយបានស្នើសុំច្បាប់ចំនួនមួយថ្ងៃដើម្បីទៅមើលកូនៗ … អាន​បន្ថែម រឿងឈ្លើយសឹក (ត)

អាកាសធាតុ ត្រជាក់ក្តៅ ក្តៅត្រជាក់ បានប្រែប្រួលនិងផ្លាស់ប្ដូរទៅតាមរដូវកាល ធ្វើឱ្យមនុស្សលោកមួយចំនួនធុញទ្រាន់ នឹងការរស់នៅ ដោយខ្លះរិះគន់ថាក្តៅពេក ឯខ្លះទៀតថា ត្រជាក់ពេក ។ … អាន​បន្ថែម ប្រលោមលោកប្រចាំថ្ងៃសៅរ៍÷រឿង ព្រានប្រាក់អន្ទាក់ឧកញ៉ា(តពីថ្ងៃសៅរ៍មុន)

នៅក្នុងរដូវវស្សាឆ្នាំ ១៩៧៦ ប្រជាជននៅភូមិស្រែត្រែងអត់ឃ្លានរឹតតែខ្លាំងទៅៗ។ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានបាក់កម្លាំង និងសុខភាពធ្លាក់ដុនដាបយ៉ាប់យ៉ឺនឡើងៗ។ គាត់មានរាងស្គាំងស្គមខ្លាំងណាស់។ ថ្ងៃមួយពេលដែលម្ដាយ និងប្អូនស្រីទី ៥ របស់ខ្ញុំកំពុងតែដើរទៅចម្ការដើម្បីរកបន្លែយកមកលាយបបរហូប … អាន​បន្ថែម រឿង ឈ្លើយសឹក (ត)

ក្រោយពេលរដ្ឋប្រហារថ្ងៃទី ១៨ ខែមីនាឆ្នាំ ១៩៧០ បន្ទាប់ពីខេត្តទាំង ៤ នៅភូមិភាគឦសាន ខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង រតនគិរី … អាន​បន្ថែម រឿង ឈ្លើយសឹក

រំពេចនោះចិត្តរបស់ខ្ញុំនឹកគិតទៅដល់សម្ដីដែលប្ដីរបស់ខ្ញុំ និងបងសុក ធ្លាប់បាននិយាយគ្នាថ្ងៃមុនពីរឿងអង្គការ។ នៅពេលនោះ ប្ដីរបស់ខ្ញុំកំពុងតែនៅលើករងខាងក្រៅផ្ទះ ហើយខ្ញុំក៏ស្ទុះទៅប្រាប់រឿងដែលកងឈ្លបកំពុងតែដើរសំដៅមកផ្ទះរបស់ខ្ញុំឲ្យគាត់បានដឹងមុន។ ខ្ញុំបានដេញឲ្យប្ដីរបស់ខ្ញុំគេចខ្លួនចេញទៅ។រំពេចនោះប្ដីរបស់ខ្ញុំបានស្ទុះចេញតាមផ្លូវក្រោយផ្ទះកាត់រងថ្នាំនិងចម្ការល្មមបាំងកុំឲ្យកងឈ្លបឃើញបាន។ ប្ដីរបស់ខ្ញុំបានចាកចេញទៅបាត់នៅសល់តែខ្ញុំមិនដឹងគិតរកអ្វីមកនិយាយដោះសារនឹងកងឈ្លបនោះទេ។ ខ្ញុំល្ងង់ក៏ល្ងង់។ ខ្ញុំឈរភ័យតែឯង … អាន​បន្ថែម រឿង អាប់សែ(តចប់)

រាត្រីកាស្ងប់ស្ងាត់សូម្បីតែសត្វក៏សឹងតែមិនហ៊ានស្រែកយំ ដែលហាក់បីដូចជាមានអំណាចអ្វីមួយមកគ្របសង្កត់។ ពន្លឺព្រះចន្ទបានប្រែក្លាយទៅជាអួរអាប់ ព្រោះមានដុំពពកខ្មៅជាច្រើនបានបាំងបិទធ្វើឲ្យផែនដីប្រែងងឹតសូន្យឈឹង។ក្រឡេកមកមើលរូបខ្ញុំនាពេលនេះមិនខុសអ្វីពីព្រះចន្ទឡើយ។ ខ្ញុំគ្មានសល់អ្វីទាល់តែសោះ ក្រៅពីវិបត្តិ និងវិប្បដិសារីមកតាមលងបន្លាចជារៀងរាល់ថ្ងៃ រាល់ពេលដែលខ្ញុំឮពាក្យថាអង្គការ គឺហាក់បីដូចជាមានអ្វីមកចាប់ទាញអូសខ្ញុំឲ្យនឹកដល់រឿងរ៉ាវអតីតកាលខ្មៅងងឹតភ្លាម។ ជយោសន្តិភាព … អាន​បន្ថែម រឿង អាប់សែ

-អូ…មិត្ត…នារី…ណាន…មាន…កិត្តិយសណាស់…បាន…មកបាយ…ជា…មួយ…លោក…នាយ…អ៊ន់។ ខ្ញុំស្ដាប់គាត់និយាយត្រដិតមិនចង់បានផង។ ម្យ៉ាងទៀតខ្ញុំឃើញមុខនាយសំអុលនេះភ្លាម ខ្ញុំតាំងក្តៅស្លឹកត្រចៀកយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ។ លោកអ៊ន់ ឃើញបែបនេះក៏យល់ការណ៍ទើបប្រើទៅមិត្ត អុល ដោយស្រែកខ្លាំងៗថា អុលឯងទៅរកបេះផ្លែម្ទេសឯក្បែរផ្ទះបាយឱ្យខ្ញុំបានបួនប្រាំមក។ មិត្តអុលចេញទៅបាត់ … អាន​បន្ថែម រឿងមិនព្រមរៀបការ(តចប់)

ក្រុមរបស់ខ្ញុំទាំង ៧ នាក់ត្រូវបានក្រុមកងឈ្លបទាំងពីរនាក់បណ្ដើរដោយភ្ជង់កាំភ្លើងពីក្រោយតម្រង់មកបន្ទាយសន្តិសុខបាក់អាយ។ ទោះបីជាត្រូវកាំភ្លើងភ្ជង់ពីក្រោយខ្នងក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំដឹងថាជីវិតពួកយើងបានរួចផុតពីក្តីស្លាប់ហើយ។ ខ្ញុំធ្លាប់ដឹងថា ពូសាឡាត់នៅមន្ទីរសន្តិសុខបាក់អាយនិងម្យ៉ាងទៀតប្រធានបន្ទាយ គឺជាមនុស្សដែលមានអធ្យាស្រ័យខ្លះដែរ។ មកដល់បន្ទាយបាក់អាយហើយ ខ្ញុំឃើញពូសាឡាត់នៅលើអង្រឹង។ … អាន​បន្ថែម រឿងមិនព្រមរៀបការ(ត)