ភ្នំពេញ៖ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា បានថ្លែងនៅក្នុងប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងសង្គមហ្វេសប៊ុករបស់សម្តេចកាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦ ថា ថ្ងៃនេះ កាលពី៣៧ឆ្នាំមុន សម្តេចត្រូវបានជ្រើសតាំងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស ។
សម្តេចបានថ្លែងយ៉ាងដូច្នេះថា៖
«ថ្ងៃនេះ ៨ មករា ២០១៦ ដែលកាលពី ៣៧ ឆ្នាំមុន ខ្លួនខ្ញុំត្រូវបានជ្រើសតាំងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការបរទេស ក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧មករា១ថ្ងៃ។ ក្នុងវ័យមិនដល់២៧ឆ្នាំផង ហើយក៏មិនដែលសូវយល់ដឹងនូវកិច្ចការបរទេសផងនោះ ការទទួលយកភារកិច្ចទាំងទើសទាល់នេះគឺជារឿងដ៏លំបាក តែឆន្ទះយុវជនដែលខ្លួនខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ដោយខ្លួនឯងហើយបានឈរជើងក្នុងរដ្ឋាភិបាលរហូត៣៧ឆ្នាំ អាចឱ្យគេយល់ថា តើខ្ញុំស្គាល់ជីវិតនិងសេចក្តីត្រូវការរបស់យុវជនបែបណា។
មនុស្សមួយចំនួនភ័ន្តច្រឡំលើខ្ញុំក្នុងចំណុចនេះ។ មុនមកដល់វ័យជាង៦០ឆ្នាំសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ជាយុវវ័យនៃកងទ័ព ជាយុវវ័យនៃរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសក្នុងវ័យ២៧ឆ្នាំ ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីក្នុងវ័យ៣២ឆ្នាំ ដែលជារដ្ឋមន្ត្រីការបរទេស និងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីដែលក្មេងជាងគេក្នុងពិភពលោកនាពេលនោះ។ នេះជាបញ្ហាដែលត្រូវរៀបចំក្រោយរំដោះជាតិនិងប្រជាជនចេញពីរបប ប៉ុលពត។ សំរាប់ជីវិតឯកជនវិញ ការរំដោះប្រទេស និងតំណែងរដ្ឋមន្ត្រីមិនអាចបញ្ចប់ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំបានឡើយ។ មិនទាន់និយាយដល់គ្រួសារទាំងមូលនោះទេ និយាយត្រឹមតែប្រពន្ធនិងកូនខ្ញុំគឺខ្ញុំត្រូវហូរទឹកភ្នែករយះពេល៤៨ថ្ងៃថែមទៀតបន្ទាប់ពីថ្ងៃរំដោះ៧មករា១៩៧៩។
តាំងពីបែកគ្នាថ្ងៃ ២០ មិថុនា ១៩៧៧ ខ្ញុំមិនដែលទទួលព័ត៌មានថាប្រពន្ឋនិងកូនខ្ញុំនៅរស់នោះទេ។ ដំណឹងដែលខ្ញុំទទួលបានទាំងអស់សុទ្ធតែបញ្ជាក់ថាភរិយាខ្ញុំស្លាប់បាត់ទៅហើយ។ ព័ត៌មាននេះកាន់តែធ្វើឱ្យខ្ញុំជឿថែមទៀតព្រោះពេលដែលប្រទេសរំដោះរួចហើយខ្ញុំបានស្វែងរកឃើញត្រឹមតែឪពុកមា្តយបងប្អូនបង្កើតរបស់ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ។ ឯខាងប្រពន្ធខ្ញុំបាត់ទាំងគ្រួសារតែម្តង ឪពុក ម្តាយក្មេក បងថ្លៃ ប្អូនថ្លៃ។ល។ ខ្ញុំយំរាល់ថ្ងៃរាល់យប់ហើយក៏មិនដឹងរៀបចំខ្លួនម្ត៉េចដែរ? ពេលឃើញថ្នាក់ដឹកនាំផ្សេងទៀតជួបជុំគ្រួសារចូលរួមរីករាយ តែខ្លួនឯងដេកយំ។ នេះជារឿងដ៏កំសត់របស់ខ្ញុំតាំងពីអាយុ១៣ ឆ្នាំ នៅពេលបែកចេញពីឪពុកម្តាយមករៀននៅទីក្រុងភ្នំពេញរស់នៅជាមួយព្រះសង្ឃ។ ពេលប្រទេសមានសង្គ្រាមក៏កាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយថែមទៀត។ ដល់ពេលមានភរិយាទុក្ខវេទនាក៏កាន់តែខ្លាំងដោយសាររបបព្រៃផ្សៃ។ ជួបហើយព្រាត់ ព្រាត់ហើយជួប រហូតព្រាត់គ្នាមិនដឹងថាស្លាប់ឬរស់?។
តាមពិតភរិយាខ្ញុំនិងក្រុមគ្រួសារមានប្រាជា្ញដើម្បីការពារខ្លួន ព្រោះក្រោយរំដោះពីរបប ប៉ុលពត ខែមករា១៩៧៩សភាពការណ៍នៅច្របូកច្របល់ណាស់។ ទោះដឹងថាប្តីស្ថិតក្នុងតំណែងដ៏ខ្ពស់ក្នុងរដ្ឋាភិបាលតែត្រូវតែលាក់ប្រវត្តិហើយមកសម្ងំលាក់ខ្លួន និងរើសកួរស្រូវនៅសួងត្បូងឃ្មុំ។ ជំទាវរូបនេះដេកតាមវាលស្រែជាមួយនិងកូនដ៏កំសត់ដែលបែកពីឪពុកតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ។ កូនមួយនេះស្គាល់នូវរសជាតិ វារតាមភ្លឺស្រែ ជិះលើខ្នងគោ ខ្នងក្របី ហើយចុងក្រោយហៅឪពុកថាពូរយះពេល២ខែ។ ខ្ញុំជួបភរិយានិងកូនខ្ញុំនៅថ្ងៃទី២៤ខែកុម្ភះឆ្នាំ១៩៧៩ គឺ៤៨ថ្ងៃបន្ទាប់ពីប្រទេសត្រូវបានរំដោះនិងត្រូវជា ៦១៤ ថ្ងៃបើគិតពីថ្ងៃដែលយើងព្រាត់គ្នាចាប់ពីថ្ងៃ ២០ ខែមិថុនាឆ្នាំ១៩៧៧ នៅពេលដែលខ្ញុំចេញមុខដឹកនាំការតស៊ូប្រឆាំងរបប ប៉ុល ពត។ ទោះពេលវេលាបានកន្លងហួសឆ្ងាយ
ហើយក៏ដោយ តែខ្ញុំនៅតែស្រក់ទឹកភ្នែកនៅពេលខ្ញុំនឹកឃើញប្រវត្តិដ៏ឈឺចាប់នៃជីវិតខ្ញុំនិងគ្រួសារក៏ដូចជាទុក្ខវេទនារបស់ប្រជាជនកម្ពុជាទាំងមូលផងដែរ» ៕
