ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង៖ ក្មេងប្រុស ស្រី២នាក់ មានទឹកមុខស្លេកស្លាំងខុសពីក្មេងដទៃ និង មានអារម្មណ៍ហាក់បីដូចមិនទាន់បាត់ពីការភ័យខ្លាចនៃការតាមរករបស់ម្ចាស់ផ្ទះនោះបានរៀបរាប់ប្រាប់អំពីជីវិតដ៏សែនលំបាក់ពេលរស់នៅជាមួយនឹងម្ចាស់ផ្ទះ ។
ប្អូនស្រីឈ្មោះ សេង មិនា មានវ័យ១៥ឆ្នាំ និង ប្អូនប្រុសឈ្មោះសេង ភក្តី ហៅមាន អាយុ១១ឆ្នាំ ក្នុងអារម្មណ៍តក់ស្លុត និងបាននិយាយមួយៗថា រូបគេមានម្តាយឈ្មោះ ឆេង ញឹប រស់នៅក្នុងត្រកូលគ្រួសារក្រីក្រ ដែលបានរស់នៅក្នុងភូមិចុងកោះ សង្កាត់ផ្សារឆ្នាំង ក្រុងកំពង់ឆ្នាំង ។
កាលពីជាង៤ឆ្នាំមុនដោយសារតែគ្រួសារក្រីក្រម្តាយរបស់ប្អូនទាំង២ បានខ្ចីលុយស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេង ដែលជាអ្នកមាននៅក្នុងភូមិនេះ ចំនួន១០០ដូល្លាដើម្បីដោះស្រាយជីវភាព ប៉ុន្តែការខ្ចីលុយនោះ ត្រូវម្ចាស់លុយឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេងអោយធ្វើកិច្ចសន្យា ប្រគល់ប្អូនទាំងពីរនេះជាកូនចិញ្ចឹមបណ្តោះអាសន្ន ។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះមករូបគេទាំងពីរនាក់បងប្អូនបានទៅរស់នៅជាមួយឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេង ដែលជាអ្នកមានទ្រព្យ តែការរស់នៅក្នុងពេលនោះរូបគេមិនបានរៀនសូត្រនោះទេ ហើយត្រូវម្ចាស់ផ្ទះរូបនេះប្រើអោយធ្វើការនៅចំការ ដូចជាដើររើសសណ្តែក ប៉ុន្តែក្នុងពេលនោះគឺបាយអោយហូបគ្រប់គ្រាន់ កិច្ចការមួយចំនួនទៀតដែលរូបគេពិបាកនឹងនិយាយប្រាប់ ការរស់នៅជាមួយស្ត្រីឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេង គឺមានរយៈពេល៣ឆ្នាំ ។
ប្អូនទាំងពីរបានរៀបរាប់ពីជិវិតដ៍សែនជូរចត់ នេះបន្តទៀតថា មកដល់ចំណុចនេះរូបគេទាំងពីរនាក់បងប្អូនរកនឹកមួយសន្ទុះហើយនិយាយទាំងអួលដើមករថា ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំចុងក្រោយនេះគឺពិតជាវេទនាយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងពេលដែលសម័យបច្ចុប្បន្ន ដែលក្មេងដ៍ទៃបានទៅរៀនសូត្រ និង មានឪពុកម្តាយ ជាអ្នកគ្រប់គ្រង មើលថែរ តែផ្ទុយទៅវិញរូបគេទាំងពីររស់នៅដូចធ្លាក់នរកទាំងរស់ ។ មួយឆ្នាំចុងក្រោយនេះរូបគេទាំងពីរនាក់បងប្អូនត្រូវឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេង បញ្ជូនអោយនៅភ្នំពេញ អោយទៅនៅជាមួយឈ្មោះមាំង ដែលជាកូនរបស់សឹម ស៊ីណេង ។
ដកដង្ហើមធំបន្តិចទឹកភ្នែករលីងរលោង បានប្រាប់បន្តថា នៅពេលទៅដល់ភ្នំពេញរូបគេនឹកស្មានថា នឹងបានរស់នៅដោយមានសិរីភាព ហើយអ្វីដែលសំខាន់ និងជាក្តីរំពឹងដ៍ធំរបស់គេគឺការៀនសូត្រដែលជាទ្រព្យប្រចាំប្រាណរបស់គេ សម្រាប់អនាគតនៃគោលដៅជីវិត ។ ប៉ុន្តែបំណងប៉ងប្រាថ្នាដែលជាក្តីសុបិន្ត បានរលាយសាបសូន្យ និង រសាត់ចេញពីជិវិតរបស់ពួកគេ ហើយជំនួសមកវិញនូវទុក្ខលំបាកវេទនាដែលនឹកស្មានដល់ ។
ដំណក់ទឹកភ្នែកបានស្រក់មកដោយមិនដឹងខ្លួន ដោយប្រាប់ពីអារម្មណ៍ដ៍សែនក្តុកក្តួល ថា រូបគេហាក់បីដូចមិនជឿសោះថា ពេលនេះ សម័យនេះរូបគេពីរនាក់បងប្អូនរស់នៅវេទនាយ៉ាងនេះ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃចាប់តាំងពីព្រឹករហូតដល់ម៉ោងប្រាំល្ងាច កិច្ចការមានមិនចេះចប់នោះទេដូចជាបោកខោអាវ ជូតផ្ទះ ដាំបាយ លាងចាន គឺធ្វើការដូចមនុស្សធំអីចឹង ។ ក្នុងពេលធ្វើការនេះពេលខ្លះ ធ្វើការមិនទាន់ចិត្តគេ ត្រូវឈ្មោះមាំងជាម្ចាស់ផ្ទះវាយ ធ្វើបាប ទះកំភ្លៀង វាយដំគ្រប់បែបយ៉ាង ។
រូបគេទាំងពីរបានរៀបរាប់ទៀតថា ចាប់ពីវេលាម៉ោង៥ល្ងាច ឈ្មោះមាំងបានឌុបរូបគេទាំង២នាក់ ដោយដាក់កន្លែងគោលដៅផ្សេងគ្នា ហើយបញ្ជារអោយរូបគេទូលម្ជូរត្រាំដើរលក់តាមហាងនានាក្នុងក្រុងភ្នំពេញ ប្រសិនបើដើរលក់មិនអស់ទេនោះប្រឈមនឹងការវាយធ្វើ បាប។ ពេលខ្លះគ្រាន់តែលក់រៀងយឺតបន្តិត ត្រូវឈ្មោះមាំង យកទះកំភ្លៀង ទាត់ធាក់ ។ នៅពេលមួយនោះរូបគេបានចាំថា ឈ្មោះមាំងបានយកច្រវ៉ាក់ចាក់ម៉ូតូវាយលើខ្លួនរូបគេ ក្នុងពេលដែលរូបគេ លក់យឺត ។ ជារៀងរាល់យប់រូបគេបានចូលផ្ទះនៅវេលាម៉ោង១យប់ ទើបបានចូលផ្ទះដេក ។
នៅពេលនេះរូបគេទាំងពីរបានប្រាប់ថា រូបគេនឹងឈប់ទៅនៅជាមួម្ចាស់ផ្ទះនេះទៀតហើយ និងត្រឡប់មករស់នៅជាមួយបងស្រីរបស់គេ ទោះអត់អីហូបក៍រស់នៅមានសិរីភាពដែរ
ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាក្តីបារម្ភរបស់ក្មេងទាំងពីរគឺម្ចាស់ផ្ទះឈ្មោះស៊ឹម ស៊ីណេង និង ឈ្មោះមាំង កំពុងរកល្បិចកល និង រកវិធីសាស្ត្រគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីយករូបគេទៅវិញ ដោយយកប្រព័ន្ធតុលាការដាក់ប្តឹងគម្រាមបងស្រីរូបគេទៀត ក្នុងពេលដែលបងស្រីគេរំដោះគេអោយរួចផុតពីទុក្ខលំបាកនេះ ។
នៅពេលនេះសមាគមន៍ការពារសិទ្ធមនុស្សអាដហុកប្រចាំខេត្តកំពង់ឆ្នាំងកំពុងបន្តសុំអន្តរាគមន៍ទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ ដើម្បីផ្តល់យុត្តិធម៍ដល់ក្រុមគ្រួសារគ្រោះនេះ ៕
ដោយ៖ ចន្ថា
