ភ្នំពេញ៖ លោក ហ្សង់ ហ្វ្រង់ស័រ តាន់ រដ្ឋមន្រ្តីប្រតិភូអមនាយករដ្ឋមន្រ្តី បានថ្លែងថា៖ ២៣ថ្ងៃក្រោយមក, ២៣ថ្ងៃក្រោយពីផ្តើមវាយលុកលើទឹកដីខ្មែរ នៅបណ្តោយព្រំដែនប្រវែងជាង៨០០គីឡូម៉ែត្រ, កងទ័ពថៃវ័ណ្តជើងក្នុងសង្គ្រាមរ៉ំារ៉ៃ។ គឺជា«សង្គ្រាមលេណដ្ឋាន»ដូចចម្បាំងនៅVerdun ក្នុងឆ្នាំ១៩១៦ កាលសម័យសង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ ៖ ចេញពីលេណដ្ឋាន, វ៉ៃសម្រុក, យកបានទីតាំងមួយកន្លែង តែមិនយូរឡើយត្រូវបានវ៉ៃរុញច្រានវិញ រួចហើយបាក់ទ័ព នាំគ្នារត់ចូលលេណដ្ឋានវិញ។ និយាយបែបផ្សេង ថៃឈ្លានពាន ឈ្នះមិនបានយូរ, កម្ពុជាការពារទឹកដី ដោយមិនចេះចាញ់។
ក៏ប៉ុន្តែ សង្គ្រាមនេះ បន្តសម្លាប់…យុទ្ធជនទាំងសងខាងដែលសុទ្ធតែជាកូនៗនៃប្រជាជាតិថៃ និងជាកុលបុត្រនៃប្រជាជាតិកម្ពុជា បន្តពលី ៖ ម្ខាងត្រូវគេបញ្ជូនមកឱ្យស្លាប់ដើម្បីវ៉ៃយកដីនិមិត្តរូបពីរបីចំអាម, ម្ខាងទៀតត្រូវការពារទឹកដីដូនតា បូរណភាព អធិបតេយ្យភាព យុត្តិធម៌ កិត្តិយស និងភាពថ្លៃថ្នូរ។
លោក ហ្សង់ ហ្វ្រង់ស័រ តាន់ បានថ្លែងបន្តថា ដើម្បីលាក់បាំងបរាជ័យនៅលើដី, កងទ័ពថៃបន្លឺសំឡេងរន្ទះនៃយន្តហោះចម្បាំងF-16 ដែលទម្លាក់គ្រាប់បែកពីលើអាកាស ដូចស្នូរកាំភ្លើងធំលាន់ឮបែកមេឃនៃសមរភូមិVerdun សម័យសង្គ្រាមលោកលើទីមួយ។ មិនមែនដើម្បីជ័យជម្នះទៀតទេ តែដើម្បីបំភ័យប្រជាជនខ្មែរ និង ដើម្បីឃោសនាប្រាប់ប្រជាជនថៃថា កងកម្លាំងរបស់គេ កំពុងឈ្នះ។
លោក ហ្សង់ ហ្វ្រង់ស័រ តាន់ បានគូសបញ្ជាក់ថា ការពិត បាននិងកំពុងបន្តប្រឡាក់ប្រតាក មុខមាត់នៃនគរថៃ, កិត្តិយសនៃមេទ័ពថៃ និងនិទានកថា(narrative)នៃរដ្ឋាភិបាលថៃ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះ បណ្តាយុទ្ធជនកំពុងពេញកម្លាំងនៃប្រទេសមួយនេះ ស្លាប់គរជើងគ្នាក្នុងព្រៃកម្ពុជា ក្នុងសង្គ្រាមមួយឥតន័យ និងដើម្បីបុព្វហេតុស្នេហាជាតិមួយក្លែងក្លាយ សម្រាប់បំពេរអារម្មណ៍នយោបាយរបស់ពួកជ្រុលនិយមមួយក្តាប់តូច។
ថៃត្រូវបញ្ឈប់សង្គ្រាមឈ្លានពានមកលើកម្ពុជាជាបន្ទាន់
—————————-
Twenty-three days later, twenty-three days after the launch of the assault on Cambodian territory along a border stretching more than 800 kilometers, the Thai army has become bogged down in a war of attrition.
It is a true “trench war,” reminiscent of the battles of Verdun during the First World War: troops leave their trenches, launch assaults, seize a position, only to be quickly pushed back; units break apart and retreat in haste to their trenches. In other words, the Thai aggressor is unable to hold its gains, while Cambodia defends its territory without ever yielding.
Yet the war continues to claim lives.
Soldiers on both sides, children of the Thai nation and sons of the Cambodian people, continue to make the ultimate sacrifice. On one side, soldiers are sent to die in order to seize a few symbolic scraps of land; on the other, they fight to defend ancestral soil, territorial integrity, sovereignty, justice, honor, and dignity.
So, to mask defeat on land, the Thai army makes noise with their F-16s and bombs Cambodia from the sky. Just like the artillery at Verdun once did, not to win the war, but to manufacture fear among Khmer civilians, and to make Thai people believe that victory is theirs.
Reality, day after day, continues to stain the image of the Kingdom of Thailand, the honor of its military leadership, and the official narrative promoted by its government. Why? Because young soldiers, in the prime of their lives, are dying in the forests of Cambodia, in a senseless war fought in the name of a fabricated patriotism, cynically exploited to serve the political ambitions of a small clique of ultranationalists.
Thailand must immediately put an end to its war of aggression against Cambodia.
ដោយ៖ហ្សង់ ហ្វ្រង់ស័រតាន់
