ខ្ញុំបាទជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ សព្វថ្ងៃមើលឃើញថា បញ្ហាកង្វះខាតទីកន្លែងហាត់ប្រាណគឺជារឿងមួយដ៏សំខាន់ នៅគ្រាដែលប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើនភ្ញាក់រលឹកក្នុងការហាត់ប្រាណដើម្បីសុខភាព ។ អ្វីដែលសំខាន់គឺទីកន្លែងហាត់ប្រាណ ពោលគឺសួនច្បារមួយចំនួនមិនត្រូវបានសម្អាតសម្រាប់ជាកន្លែងលំហែ និងហាត់ប្រាណនោះឡើយ ។
ជាក់ស្តែង សួនច្បារដ៏ធំលាតសន្ធឹងចាប់ពីមហាវិថីព្រះមុនីវង្ស រហូតដល់មាត់ទន្លេ ស្ថិតក្នុងសង្កាត់វត្តភ្នំ ខណ្ឌដូនពេញ វាមិនមែនជាទីកន្លែងសម្រាប់លំហែកម្សាន្ត ឬហាត់ប្រាណនោះឡើយ ។ មួយផ្នែកធំនៃសួននេះ នៅជិតមាត់ទន្លេត្រូវបានគេបង្កើតឲ្យទៅជាផ្សាររាត្រី ។ នៅជុំវិញផ្សាររាត្រីនោះគឺជាចំណតយានយន្តគ្រប់ប្រភេទដែលបានស៊ីយ៉ាងច្រើនទៅលើចំណែកផ្លូវសាធារណៈ ។ កន្លែងផ្ញើកង់ ម៉ូតូជុំវិញផ្សាររាត្រីហៀរដល់កណ្តាលទ្រូងផ្លូវ ។
នៅជុំវិញសួនច្បារដ៏ធំល្វឹងល្វើយនេះជាចំណតរថយន្តទិញ លក់ ដែលអ្នកលក់រថយន្តទាំងនោះត្រូវបង់លុយឲ្យអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច ។ ដោយមិននិយាយអំពីបញ្ហាស្មុគស្មាញដែលនៅជុំវិញសួនចំណុចលក់រថយន្តនោះ គេសង្កេតឃើញថាមានភាពអនាធិបតេយ្យជាច្រើន ដូចជាបញ្ហាល្បែងស៊ីសងនៃក្រុមអ្នកលក់រថយន្តនោះជាដើម ។
បន្តរហូតមកដល់មុខសក្យមុនីចេតីយ៍គឺជាទីតាំងផ្ញើម៉ូតូរបស់បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនដែលមានទីតាំងនៅក្បែរនោះ ។ ក្រុមហ៊ុនដែលមានទីតាំងនៅក្បែរនោះគួរតែមានចំណតសមរម្យសម្រាប់បុគ្គលិក មិនមែនយកសួនច្បារធ្វើជាចំណតយ៉ាងដូច្នេះទេ ។ នៅជុំវិញបរិវេណសួនច្បារម្តុំៗនោះជាកន្លែងចាប់ម៉ូយរថយន្តយ៉ាងអនាធិបតេយ្យ ។ គេមិនដឹងថា តើ អាជ្ញាធរដែនដីបានជ្រាប ឬបានដឹងអំពីបញ្ហានេះដែរឬទេ? បើដឹងហើយថា តើគួរមានវិធានការដោះស្រាយយ៉ាងដូចម្តេច?
អាជ្ញាធរគួរតែរំដោះសួនច្បារផ្សារចាស់នេះ និងរៀបចំឲ្យមានសោភណ្ឌភាពឡើងវិញ ។ យូរឆ្នាំមកហើយ ដែលសួនច្បារនេះត្រូវជាប់ខ្នោះជាចំណាប់ខ្មាំងនៃក្រុមហ៊ុនដែលសាងសង់អគាររបស់ខ្លួនក្បែរៗនោះ ។ ក្នុងនាមប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ ខ្ញុំបាទយល់ឃើញថា ក្រុមហ៊ុនឯកជនដែលមានអគារខ្ពស់នៅក្បែរនោះគួរតែមានចំណតសម្រាប់បុគ្គលិករបស់ខ្លួនដោយមិនអាចបាំងរបងយកសួនច្បារសាធារណៈធ្វើជាចំណតយ៉ាងនេះឡើយ ៕
ប្រភព៖ ប្រជាពលរដ្ឋ
