រំពេចនោះចិត្តរបស់ខ្ញុំនឹកគិតទៅដល់សម្ដីដែលប្ដីរបស់ខ្ញុំ និងបងសុក ធ្លាប់បាននិយាយគ្នាថ្ងៃមុនពីរឿងអង្គការ។ នៅពេលនោះ ប្ដីរបស់ខ្ញុំកំពុងតែនៅលើករងខាងក្រៅផ្ទះ ហើយខ្ញុំក៏ស្ទុះទៅប្រាប់រឿងដែលកងឈ្លបកំពុងតែដើរសំដៅមកផ្ទះរបស់ខ្ញុំឲ្យគាត់បានដឹងមុន។ ខ្ញុំបានដេញឲ្យប្ដីរបស់ខ្ញុំគេចខ្លួនចេញទៅ។រំពេចនោះប្ដីរបស់ខ្ញុំបានស្ទុះចេញតាមផ្លូវក្រោយផ្ទះកាត់រងថ្នាំនិងចម្ការល្មមបាំងកុំឲ្យកងឈ្លបឃើញបាន។ ប្ដីរបស់ខ្ញុំបានចាកចេញទៅបាត់នៅសល់តែខ្ញុំមិនដឹងគិតរកអ្វីមកនិយាយដោះសារនឹងកងឈ្លបនោះទេ។ ខ្ញុំល្ងង់ក៏ល្ងង់។ ខ្ញុំឈរភ័យតែឯង … អាន​បន្ថែម រឿង អាប់សែ(តចប់)

រាត្រីកាស្ងប់ស្ងាត់សូម្បីតែសត្វក៏សឹងតែមិនហ៊ានស្រែកយំ ដែលហាក់បីដូចជាមានអំណាចអ្វីមួយមកគ្របសង្កត់។ ពន្លឺព្រះចន្ទបានប្រែក្លាយទៅជាអួរអាប់ ព្រោះមានដុំពពកខ្មៅជាច្រើនបានបាំងបិទធ្វើឲ្យផែនដីប្រែងងឹតសូន្យឈឹង។ក្រឡេកមកមើលរូបខ្ញុំនាពេលនេះមិនខុសអ្វីពីព្រះចន្ទឡើយ។ ខ្ញុំគ្មានសល់អ្វីទាល់តែសោះ ក្រៅពីវិបត្តិ និងវិប្បដិសារីមកតាមលងបន្លាចជារៀងរាល់ថ្ងៃ រាល់ពេលដែលខ្ញុំឮពាក្យថាអង្គការ គឺហាក់បីដូចជាមានអ្វីមកចាប់ទាញអូសខ្ញុំឲ្យនឹកដល់រឿងរ៉ាវអតីតកាលខ្មៅងងឹតភ្លាម។ ជយោសន្តិភាព … អាន​បន្ថែម រឿង អាប់សែ

-អូ…មិត្ត…នារី…ណាន…មាន…កិត្តិយសណាស់…បាន…មកបាយ…ជា…មួយ…លោក…នាយ…អ៊ន់។ ខ្ញុំស្ដាប់គាត់និយាយត្រដិតមិនចង់បានផង។ ម្យ៉ាងទៀតខ្ញុំឃើញមុខនាយសំអុលនេះភ្លាម ខ្ញុំតាំងក្តៅស្លឹកត្រចៀកយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ។ លោកអ៊ន់ ឃើញបែបនេះក៏យល់ការណ៍ទើបប្រើទៅមិត្ត អុល ដោយស្រែកខ្លាំងៗថា អុលឯងទៅរកបេះផ្លែម្ទេសឯក្បែរផ្ទះបាយឱ្យខ្ញុំបានបួនប្រាំមក។ មិត្តអុលចេញទៅបាត់ … អាន​បន្ថែម រឿងមិនព្រមរៀបការ(តចប់)

ក្រុមរបស់ខ្ញុំទាំង ៧ នាក់ត្រូវបានក្រុមកងឈ្លបទាំងពីរនាក់បណ្ដើរដោយភ្ជង់កាំភ្លើងពីក្រោយតម្រង់មកបន្ទាយសន្តិសុខបាក់អាយ។ ទោះបីជាត្រូវកាំភ្លើងភ្ជង់ពីក្រោយខ្នងក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំដឹងថាជីវិតពួកយើងបានរួចផុតពីក្តីស្លាប់ហើយ។ ខ្ញុំធ្លាប់ដឹងថា ពូសាឡាត់នៅមន្ទីរសន្តិសុខបាក់អាយនិងម្យ៉ាងទៀតប្រធានបន្ទាយ គឺជាមនុស្សដែលមានអធ្យាស្រ័យខ្លះដែរ។ មកដល់បន្ទាយបាក់អាយហើយ ខ្ញុំឃើញពូសាឡាត់នៅលើអង្រឹង។ … អាន​បន្ថែម រឿងមិនព្រមរៀបការ(ត)

បានឮមន្ត្រីប៉ូលិសបញ្ជាក់បែបនេះ ធ្វើឲ្យពូពុធ ហួសចិត្តយ៉ាងខ្លាំងនូវសកម្មភាពរបស់កូនស្រីពៅដែលពីមុនមកមិនធ្លាប់ធ្លាក់ក្នុងអបាយមុខបែបនេះសោះ តើហេតុអ្វី ពេលនេះកូនស្រីធ្លាក់ខ្លួនជ្រកក្នុងអាចម៍ជន្លេន។ – ណ្ហើយពូ ! កុំទាន់ស្អប់ខ្ពើមសោមាអី ទាំងនេះដោយសារតែនាងសេពគប់មិត្តភក្កិមិនល្អទើបធ្លាក់ខ្លួនក្នុងភក់ជ្រាំបែបនេះ។ … អាន​បន្ថែម ប្រលោមលោកប្រចាំថ្ងៃសៅរ៍÷រឿង ÷ ព្រានប្រាក់ អន្ទាក់ឧកញ៉ា(តពីថ្ងៃសៅរ៍មុន)

ក្នុងរាត្រីរនោចខែវិសាខម៉ោងប្រហែលជា៩យប់ ព្រះចន្ទចាប់ផ្ដើមរះសន្សឹមៗពីទិសខាងកើត ដែលល្មមអាចឲ្យខ្ញុំឃើញផ្លូវបាន។ ខ្ញុំចាប់ទាញបង្វិចលើកឡើងបម្រុងនិងស្ពាយ ស្រាប់តែពុទ្ធោអើយ! មានដៃនរណាចាប់ទាញបង្វិចខ្ញុំជាប់ ខ្ញុំភ័យលោះព្រលឹង ស្រាប់តែឃើញមនុស្សជាច្រើនពួននៅកៀនទ្វារផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ដោយខ្ញុំមិនដឹងថា ពួកគេមកតាំងពីថ្មើណានោះទេ។ … អាន​បន្ថែម រឿង មិនព្រមរៀបការ (ត)

នៅពេលដែលខ្ញុំឮ សាមាននិយាយដល់ឈ្មោះមិត្តវ៉ាន់ភ្លាម ខ្ញុំសែនក្នាញ់និងចង់ខឹងជាមួយសាមាន ថែមទៀត។ ខ្ញុំតបទៅសាមាន វិញថា តើឲ្យគ្នាយកមិត្តវ៉ាន់មកធ្វើជាប្ដីយ៉ាងម៉េចទៅសាមាន !បើគាត់ងាកភ្លឹកៗ បន្តិចសន្លប់ៗ តើឱ្យធ្វើការឬចិញ្ចឹមគ្រួសារយ៉ាងម៉េចទៅ? … អាន​បន្ថែម រឿង មិនព្រមរៀបការ (ត)

អូ! មិត្តវ៉ាន់តើ!មកពីសមរភូមិយូរហើយ ឬក៏ទើបតែមកដល់ហ្នឹងបានជាខ្ញុំទើបតែឃើញ។ បន្ទាប់ពីឮលោកគ្រូពេទ្យសួរទៅកាន់យោធាម្នាក់នោះ ទើបខ្ញុំដឹងថាយោធាម្នាក់នោះឈ្មោះមិត្ត វ៉ាន់ហើយទើបតែត្រឡប់មកពីសមរភូមិ។ មិត្តវ៉ាន់បានសំដែងការគួរសមដោយឆ្លើយតបទៅនឹងលោកគ្រូពេទ្យថា អូ!បងពេទ្យទេអី ? ខ្ញុំទើបតែមកប្រហែល … អាន​បន្ថែម រឿង មិនព្រមរៀបការ (ត)

ភូមិក្រូច គឺជាភូមិមួយស្ថិតនៅក្នុងឃុំកោងកាង ស្រុកពញាក្រែក ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ។ នៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៩ ខ្ញុំបានចូលរៀនវិជ្ជាពេទ្យជាមួយសមមិត្តជាច្រើនរូប មានទាំងស្រី និងប្រុសនៅមន្ទីរពេទ្យរបស់អង្គការក្នុងភូមិក្រូច។ … អាន​បន្ថែម រឿង មិនព្រមរៀបការ

ខ្ញុំពិតជាអាក្រក់ណាស់ ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យម៉ែមានបញ្ហា ព្រោះតែការរត់គេចរបស់ខ្ញុំ។ ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំហូរ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនហ៊ានយំដង្ហក់នោះទេ។ ខ្ញុំបានត្រឹមតែដើរតាមមិត្តទាំងពីរនាក់ដែលចាប់បញ្ជូនខ្ញុំឲ្យត្រឡប់មកវិញ។ សម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំប្រឡាក់សុទ្ធតែដី ព្រោះកាលពីយប់មិញពេលខ្ញុំលួចរត់មក ខ្ញុំបានដួលនៅតាមផ្លូវ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំបានមកដល់ផ្ទះខ្ញុំបានដេកឱបម៉ែទាំងមិនបានងូតទឹកសំអាតខ្លួនទេ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ជើងមេឃពណ៌ក្រហម(តចប់)

មួយថ្ងៃៗកន្លងផុតទៅលឿនណាស់ រាល់ព្រឹករាល់ល្ងាចខ្ញុំតែងសម្លឹងទៅកាន់ជើងមេឃដែលមានពណ៌ស្រស់ស្អាតគាប់ភ្នែក។ វាប្រៀបបានទៅនឹងទីដែលមានសេរីភាព ព្រោះអ្នកណាក៏ដឹងដែរថា ទីនេះប្រៀបបានដូចឋាននរក។ ខ្ញុំមិនចង់រស់នៅក្នុងសភាពបែបនេះទៀតទេ។ កាលពីមិនទាន់មានរបបខ្មែរក្រហម គ្រួសាររបស់ខ្ញុំរស់នៅពោរពេញទៅដោយស្នាមញញឹម មានការហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ មិនមែនត្រូវអត់ឃ្លាននិងធ្វើការលំបាករាល់យប់រាល់ថ្ងៃបែបនេះនោះទេ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ជើងមេឃពណ៌ក្រហម(ត)

ធ្មេចបើកៗរយៈពេល២ខែបានកន្លងផុតទៅ ពេលវេលាហាក់ដើរលឿនពេកហើយ។ ចាប់តាំងពីគូសង្សារទាំងពីរបែកគ្នាដោយម្នាក់នៅភ្នំពេញ និងម្នាក់នៅក្រុងព្រះសីហនុពេលណាមក ធ្វើឱ្យពួកគេឃ្លាតកាយ តែស្រមោលរូបរាងនិងសំឡេងឆ្លើយឆ្លងគ្នាមិនឃ្លាតឆ្ងាយនោះទេ ព្រោះក្នុងមួយថ្ងៃៗ គេទាំងពីរនាក់បានទូរស័ព្ទនិងឆាតឆ្លើយឆ្លងតាមហ្វេសប៊ុកមើលមុខគ្នាដូចនៅជាមួយគ្នាជាប់ជានិច្ច។ – អាឡូ! … អាន​បន្ថែម រឿង ព្រានប្រាក់អន្ទាក់ឧកញ៉ា( តពីថ្ងៃសៅរ៍មុន )