ក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូនកំពុងមានមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំង នៅគ្រាដែលបានបន្ថែមចំនួនជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្តដឹកទំនិញបានចំនួនច្រើននៅតាមផ្លូវជាតិនីមួយៗ ដែលប្រការនេះធ្វើឲ្យក្រសួងអាចរកប្រាក់ចំណូលបានលើសពី«ផែនការ» ។ មោទនភាពនេះ បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ក្រសួង ក្នុងការស្វែងរកប្រាក់ដើម្បីជាចំណូល និងចាត់ទុកថាជាជោគជ័យមួយ ដើម្បីឲ្យលើស«ផែនការ» ក្នុងការផាកពិន័យចំពោះរថយន្តធំៗ ដែលដឹកទំនិញលើសទម្ងន់ ក៏ដូចជាការដែលត្រូវបង់ប្រាក់តាមធម្មតាចំពោះរថយន្តដែលមិនលើសទម្ងន់ ។
ពុទ្ធោ! នៅលើកំណាត់ផ្លូវជាតិលេខ២ ដ៏ចាស់ទ្រុឌទ្រោម មានទទឹងប្រហែល៨ម៉ែត្រនោះផ្លូវជាតិនេះ មានជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្ត២កន្លែងនៅចម្ងាយប្រហែល៥គីឡូម៉ែត្រពីគ្នា គ្រាន់តែថា១ ស្ថិតនៅក្នុងទឹកដីខេត្តកណ្តាល និង១ទៀត ស្ថិតនៅក្នុងទឹកដីខេត្តតាកែវ ។ នេះជាយុទ្ធសាស្ត្រ និងជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងបែកញើសប៉ុនគ្រាប់ពោតរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងសាធារណការ និងដឹកជញ្ជូនក្នុងការពង្រីកចំនួនជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្តនៅគ្រប់ផ្លូវជាតិដើម្បីប្រមូលប្រាក់ ។ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ, មន្ត្រីរាជការខ្មែរ, កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធខ្មែរ យល់ថាសមស្របឬទេ ចំពោះករណីដែលក្រសួងសាធារណការ បន្ថែមជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្ត២កន្លែងក្បែរគ្នានៅលើផ្លូវជាតិលេខ២ ។ មួយកន្លែងនៅម្តុំឃុំសៀមរាប ស្រុកកណ្តាលស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល និងមួយកន្លែងទៀតស្ថិតនៅក្នុងភូមិឃ្លាំងសម្បត្តិ ឃុំពត់សរ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ ដែលមានចម្ងាយប្រហែលមិនដល់៥គីឡូម៉ែត្រពីគ្នានោះទេ ។ គ្រាន់តែបែងចែកភូមិសាស្ត្រខេត្ត២ដាច់ពីគ្នាប៉ុណ្ណោះ ។
នេះគ្រាន់តែកំណាត់ផ្លូវជាតិលេខ២ ពីភ្នំពេញទៅទីរួមខេត្តតាកែវមានជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្ត២កន្លែងទៅហើយ ។ ចុះទម្រាំផ្លូវជាតិដទៃទៀត ដែលមានស្តង់ដា ទំហំធំទូលាយ តើក្រសួងសាធារណការរកវិធីដាក់ជញ្ជីងបានប៉ុន្មានកន្លែងទៅ ដើម្បីបង្ហាញអំពីមោទនភាព និងជោគជ័យរបស់ខ្លួននោះ?
នេះជាយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរបស់ក្រសួងសាធារណការដើម្បីអនុវតុ្ត«ផែនការ»ឲ្យបានជោគជ័យ ។ ផែនការឲ្យបានជោគជ័យរបស់ក្រសួងសាធារណការគឺបានបំផ្លាញផ្លូវជាតិទៅវិញទេ ។ ក្រសួងមានមោទនភាពក្នុងការប្រមូលប្រាក់ផាកពិន័យពីរថយន្តដឹកទំនិញ ។ ប៉ុន្តែប្រាក់ផាកពិន័យទាំងនោះ មិនអាចយកទៅជួសជុលផ្លូវដែលខូចខាតបាននោះឡើយ ។ នេះជាអ្វីដែលគេមើលឃើញថា ផែនការស្ទក់ៗ របស់ក្រសួងសាធារណការ ជាផែនការដែលបំផ្លាញផ្លូវជាតិខ្លួនឯងទៅវិញ ។
នៅតាមផ្លូវជាតិណាមួយដែលគ្មានជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្ត? ជាក់ស្តែងគ្រាន់តែកំណាត់ផ្លូវជាតិលេខ២ចម្ងាយមិនដល់៥គីឡូម៉ែត្រផងនោះ មានជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្តដល់ទៅ២កន្លែង ។ នេះជាមោទនភាព និងជាមុខមាត់របស់ក្រសួងសាធារណការ ដែលបានខិតខំពង្រីកចំនួនជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្តឲ្យបានច្រើនដើម្បីផាកពិន័យ រថយន្តលើសទម្ងន់ប្រមូលប្រាក់ឲ្យបានលើសផែនការ ។ វាជាជោគជ័យនៃការប្រមូលប្រាក់ដើម្បីបានលាភសក្ការច្រើនចែកគ្នា ។ ប៉ុន្តែអ្នកដែលរងគ្រោះពិតប្រាកដ គឺផ្លូវជាតិ និងប្រជាពលរដ្ឋ ។ ប្រជាពលរដ្ឋអាចនិយាយយ៉ាងដូច្នេះ ប៉ុន្តែក្រសួងសាធារណការ ដែលជាស្ថាប័នជំនាញអាចមានហេតុផលផ្សេងក្នុងការពង្រាយចំនួនជញ្ជីងឲ្យបានច្រើនដើម្បី ប្រមូលប្រាក់ពីក្រុមរថយន្តដឹកលើសទម្ងន់ និងរថយន្តដឹកទំនិញនានា ទោះមិនលើសទម្ងន់ក្តី ។
សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជានៅតែនិយាយថា «ជញ្ជីងថ្លឹងរថយន្ត ឬក៏ជញ្ជីងថ្លឹងលុយ?» ។ ចំនួនជញ្ជីងកាន់តែច្រើន ផ្លូវជាតិកាន់តែហិនហោច ក្រោមយុទ្ធសាស្ត្រជោគជ័យរបស់ក្រសួងសាធារណការ ៕ នួន នរិន្ទ្រន៍
