ភ្នំពេញ : បច្ចេកវិទ្យាតភ្ជាប់បណ្តាញឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ៖
១) អ្វីទៅជាបច្ចេកវិទ្យាឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ?
គមនាគមន៍ឬបច្ចេកវិទ្យាឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ ដើរតួនាទីសំខាន់ នៅក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។
នៅក្បែរគមនាគមន៍ បច្ចេកវិទ្យាឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ បានក្លាយជាផ្នែកអាំងតេក្រាល នៃសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។
ការបញ្ជូនស៊ីញ៉ាល់ទិន្នន័យ ឬព័ត៌មាន ចេញពីកន្លែងមួយ ទៅកន្លែងមួយទៀត ដោយឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ គឺសំដៅដល់គមនាគមន៍ឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ។
នេះជាការផ្តល់នូវការផ្លាស់ប្តូរទិន្នន័យ ដោយគ្មានខ្សែចម្លង គឺតាមរយៈហ្វ្រេកង់ស៍វិទ្យុ និងស៊ីញ៉ាល់វិទ្យុ។
ព័ត៌មាន ត្រូវបានបញ្ជូនឆ្លងកាត់ឧបករណ៍ លើថេរចម្ងាយមួយម៉ែត្រ រហូតដល់រាប់រយគីឡូម៉ែត្រ តាមរយៈកាណាល់កំណត់។
អត្ថន័យនៃឥតខ្សែ (Wireless) សំដៅដល់គមនាគមន៍ ឬការបញ្ជូនស៊ីញ៉ាល់នៃព័ត៌មាន នៅលើថេរចម្ងាយ ដោយគ្មានត្រូវការខ្សែ ខ្សែកាប្លិ៍ ឬឧបករណ៍ចម្លងអគ្គិសនីដទៃទៀតឡើយ។
គមនាគមន៍ឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ គឺជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់មួយនៃការបញ្ជូនស៊ីញ៉ាល់ទិន្នន័យ ឬព័ត៌មាន ទៅឧបករណ៍ដទៃទៀត។
គមនាគមន៍ គឺជាបន្តុំ និងព័ត៌មាន ដែលបានបញ្ជូន តាមរយៈខ្យល់ ដោយគ្មានតម្រូវការខ្សែកាប្លិ៍ ដោយការប្រប្រាស់រលកអេឡិកត្រូម៉ាញ៉េទិក ដូចជាហ្វ្រេកង់ស៍វិទ្យុ រលកអ៊ីន ហ្វ្រារែត ផ្កាយរណម ។ល។ នៅក្នុងបណ្តាញបច្ចេកវិទ្យាគមនាគមន៍ឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ។
២) វិត្តិករសាស្រ្ត (Taxonomy) នៃបណ្តាញឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ ៖
បណ្តាញតំបន់ផ្ទៃក្នុង (Local Area Networks)
បណ្តាញតំបន់ទីក្រុង (Metropolitan Area Networks)
បណ្តាញតំបន់ធំទូលាយ (Wide Area Networks)
បណ្តាញតំបន់បុគ្គល (Personal Area Networks)
៣) បណ្តាញតំបន់បុគ្គល (Personal Area Networks)៖
ឧទាហរណ៍នៃបច្ចេកវិទ្យាបណ្តាញតំបន់បុគ្គល (Personal Area Networks) ប្រើប្រាស់ឧបករណ៍មួយចំនួនដូចតទៅ៖
Bluetooth – e.g. headset-to-phone, computer-to-keyboard
InfraRed – e.g. controller to entertainment system
ZigBee – e.g. electric appliance to Smart Grid
ISM wireless (frequencies reserved for Industrial Scientific and Medical devices)
៤) ISM Wireless Bands Used by LANS and PANS៖
វាជាឧបករណ៍មិនតម្រូវការស្នើសុំអាជ្ញាបណ្ណឡើយ និងប្រើប្រាស់បន្ទាបង់ហ្វ្រេកង់ស៍វិទ្យុ រួមមានដូចតទៅ៖
+ ចន្លោះ 902-928 MHz
+ ចន្លោះ 2.4-2.84 GHz
+ ចន្លោះ 5.725-5.850 GHz
៥) Wireless LAN Technologies and Wi-Fi៖
IEEE បានផ្តល់ស្តង់ដារសម្រាប់បណ្តាញតំបន់ផ្ទៃក្នុងឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ (Wireless LAN – 802.11)។
ស្តង់ដារនៃ IEEE ដែលទម្លាក់ក្រោមសម្ព័ន្ធនៃ WiFi មាន៖:
802.11
802.11b
802.11g
802.11n
៦) បច្ចេកវិទ្យាពង្រីកវិសាលគមន៍ (Spread Spectrum Techniques)៖
ផលប្រយោជន៍៖ បង្កើនតួនាទី និងការជ្រៀតជ្រែកដោយសូរ។
ការពង្រីកវិសាលគមន៍ ប្រើប្រាស់ពហុហ្វ្រេកង់ស៍ ដើម្បីបញ្ជូនទិន្នន័យ។
ឧបករណ៍បញ្ជូន ពង្រីកទិន្នន័យ ឆ្លងកាត់ពហុហ្វ្រេកង់ស៍ និងឧបករណ៍ទទួលរៀបចំវាឡើងវិញ។
មានបច្ចេកវិទ្យាទ្វេគុណចំនួន ៣ គឺ៖
+ DSSS: Direct Sequence Spread Spectrum – similar to CDMA – text says it has good performance
+ FHSS: Frequency Hopping Spread Spectrum – use of a sequence of frequencies – text says it makes transmission more immune to noise
+ OFDM: Orthogonal Frequency Division Multiplexing – band divided into many non-interfering carriers – text says it offers the greatest flexibility
៧) ស្តង់ដារនៃបណ្តាញតំបន់ផ្ទៃក្នុងដទៃទៀត¶
802.11a: គឺជាវ៉ារ៉្យង់ទី១ នៃ 802.11 ដែលបង្កើតឡើង ដើម្បីបង្កើនល្បឿន និងមិនសូវមានប្រជាប្រិយភាពយូរឡើយ។
802.11e: បង្កើនគុណភាពសេវា មានន័យថា កន្ត្រាក់ទាប។
802.11h: ដូចគ្នានឹង 802.11a ដែរ ជាមួយនឹងការត្រួតពិនិត្យនៃវិសាលគមន៍ និងឋាមពល។
802.11i: ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវសន្តិសុខ ជាស្តង់ដារអ៊ិនគ្រីប (Advanced Encryption Standard); full version គឺជា WPA2។
802.11k: នឹងផ្តល់ការគ្រប់គ្រងប្រភពវិទ្យុ ដោយរាប់បញ្ចូលទាំងឋាមពលបញ្ជូនស៊ីញ៉ាល់។
802.11p: គមនាគមន៍អត្រាកម្រឹតខ្លីឧទ្ទិស ហៅថា Dedicated Short-Range Communication (DSRC) ដាក់តាមរថយន្ត នៅលើផ្លូវល្បឿនលឿន និងរថយន្តនៅក្បែរផ្លូវ។
802.11r: ធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវរ៉ូម៉ីង ដោយគ្មានការបាត់បង់នៃការតភ្ជាប់។
802.11s: គោលដៅសម្រាប់បណ្តាញសំណាញ់ (mesh network) នៅក្នុងអ្វីដែលបង្គុំនៃណូត ដែលបង្កើតដោយស្វ័យប្រវត្តិជាបណ្តាញ និងប៉ាកែតឆ្លងកាត់។
៨) ស្ថាបត្យកម្មនៃបណ្តាញតំបន់ផ្ទៃក្នុងឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ៖
លក្ខណៈបច្ចេកទេសនៃស្ថាបត្យកម្មហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ៖
សូមមើលរូបសណ្ឋានទី 16.7
+ ឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ (Wireless Hosts)៖ កុំព្យូទ័រ ដែលធ្វើការទំនាក់ទំនងគ្នា ដែលប្រើប្រាស់បណ្តាញឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ
+ ចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point)៖ ស្ថានីយ៍មូលដ្ឋានអាកា (Aka Base Station) ជាប្រភេទឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ ធ្វើការទំនាក់ទំនងគ្នាជាមួយនឹងចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) និងចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ដែលបញ្ជូនបន្តរាល់ប៉ាកែត (Packets)
+ បមាណី (Switch) និង ឧបករណ៍កំណត់ផ្លូវ (Router)៖ គឺជាយន្តការតភ្ជាប់គ្នា បានប្រើប្រាស់ ដើម្បីតភ្ជាប់នឹងចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ជាប្រភេទចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) និង បមាណី (Switch) ឬ ឧបករណ៍កំណត់ផ្លូវ (Router)
+ ត្រូវបានតភ្ជាប់គ្នាដោយអ៊ីស៊ឺណែតគូវិញចូលគ្នា (twisted-pair Ethernet)។
+ បង្គុំសេវាមូលដ្ឋាន (Basic Service Set / BSS)៖ គឺជាបង្គុំនៃកុំព្យូទ័រ ក្នុងអត្រានៃចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ដែលបានឱ្យ។
វាជាការផ្តល់លទ្ធភាព ដើម្បីមានបណ្តាញឥតប្រើប្រាស់ខ្សែអាដហុក (Ad hoc) ដែលនៅក្នុងនោះ ឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ (Wireless Hosts) ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងគ្នានីមួយៗ ដោយគ្មានចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point)។
៩) Overlap, Association, and 802.11 Frame Format៖
សូមមើលរូបសណ្ឋានទី 16.8
ឃើញថា វានឹងមិនមែនជាតំបន់ងាប់ វាត្រូវតែត្រួតស៊ីគ្នា (Overlap) – ជាតំបន់ដែលនៅក្នុងនោះ ឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ (Wireless Hosts) អាចចូលទៅដល់ច្រើនជាងចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) មួយ។
អនុលោមតាម 802.11 ឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ (Wireless Hosts) ត្រូវតែភ្ជាប់ (Associate) ជាមួយនឹងត្រឹមតែចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) មួយ។
នៅក្នុងស្ថាបត្យកម្មហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ គ្រោងដឹកនាំ 802.11 អាសយដ្ឋាន MAC នៃចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) គោលដៅ និងអាសយដ្ឋាន MAC ( media access control address (MAC address) ជាឧបករណ៍កំណត់អត្តសញ្ញាណកម្ម ដែលបានចាត់តាំងឱ្យឧបករណ៍ត្រួតពិនិត្យបណ្តាញតភ្ជាប់ទល់មុខគ្នា (network interface controller / NIC) សម្រាប់ប្រើប្រាស់ជាអាសយដ្ឋានបណ្តាញនៅក្នុងគមនាគមន៍ ក្នុងកំណាត់នៃបណ្តាញ។) នៃឧបករណ៍កំណត់ផ្លូវ (Router) គោលដៅ ត្រូវបានតភ្ជាប់ទៅនឹងចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point)។
១០) ការសម្របសម្រួលក្នុងចំណោម Access Points៖
ប្រភេទមួយចំនួននៃចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ត្រូវបានសម្របសម្រួល ដើម្បីធានាការដោះស្រាយដោយរលូន ដូចជាការចល័តកុំព្យូទ័រឥតខ្សែ ចេញពីតំបន់ ត្រូវបានទៅដល់តាមចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) មួយ ទៅចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) មួយទៀត។
ប្រភេទដទៃទៀតនៃចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ត្រឹមតែដំណើរការដោយឯករាជ្យ និងបញ្ជូនបន្តលើសមត្ថភាពនៃឧបករណ៍ឥតខ្សែមេ (Wireless Hosts) ដើម្បីប្តូរចំណុចផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ (Access Point) ទៅអ្វីដែលវាបានភ្ជាប់។
១១) ការប្រឆាំងគ្នា និងលទ្ធភាពចូលទៅប្រឆាំងគ្នាដោយសេរី៖
ការខិតទៅដល់ជាទូទៅ គឺ៖
+ អនុគមន៍ចំណុចសម្របសម្រួល (Point Coordinated Function / PCF)
+ អនុគមន៍សម្របសម្រួលគ្នាបែងចែក (Distributed Coordinated Function / DCF)
ជាមួយ PCF, ស្ថានីយ៍ត្រួតពិនិត្យ Access Point នៅក្នុង BSS ដើម្បីផ្តល់ការធានាថាវាមិនមានការឆ្លងរំខាន។ សម្រាប់ឧទាហរណ៍៖ តាមរយៈការចាត់តាំងហ្វ្រេកង់ស៍ញែកចេញពីគ្នា ដើម្បីស្ថានីយ៍នីមួយៗ។ ម៉េតូដនេះ កម្រ បើសិនត្រូវបានប្រើប្រាស់។
ជាមួយ DCF, ស្ថានីយ៍នីមួយៗ នៅក្នុង BSS ដែរត់ជាមួយពិធីការលទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់ដោយចៃដន្យ (a random access protocol) ដូចនឹង Carrier Sense Multi-Access with Collision Avoidance (CSMA/CA)។
នៅក្នុង Carrier Sense Multi-Access with Collision Avoidance (CSMA/CA), ឧបករណ៍បញ្ជូនចាប់ផ្តើមជាមួយសាររួចរាល់នឹងបញ្ជូនខ្លី (a short ready-to-send message) និង Access Point ទទួលខុសត្រូវជាមួយសារសំអាតដើម្បីបញ្ជូនខ្លី (a short clear-to-send message) ហើយឧបករណ៍បញ្ជូន បានបញ្ជូនទិន្នន័យរបស់វា និង Access Point ទទួលខុសត្រូវជាមួយនឹងការទទួលស្គាល់ (ACK-Acknowledgement)។
ស្តង់ដារ 802.11 បញ្ជាក់ពីការពន្យាពេលអប្បបរមារវាងសារទាំងនោះ។
បើសិនការទទួលស្គាល់ ACK បានមកដល់, ឧបករណ៍បញ្ជូនបានយុទ្ធសាស្រ្តបញ្ច្រាស់។
ការរកឃើញនៃការប៉ះទង្គិចគ្នា មិនមែនជាផ្នែកនៃសេម៉ានេះទេ។ បើសិនជាវាមានការលំបាក ដើម្បីបែងចែកការប៉ះទង្គិចគ្នា ចេញពីស៊ីញ៉ាល់ចុះខ្សោយ និងការឆ្លងរំខាន។
លក្ខខណ្ឌត្រូវបានកែប្រែ និងបណ្តាញឥតប្រើប្រាស់ខ្សែមួយចំនួន ត្រូវតែពឹងពាក់ខ្លាំងលើការបញ្ជូនស៊ីញ៉ាល់ឡើងវិញ។
១២) បច្ចេកវិទ្យាបណ្តាញ MAN ឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ និង WiMax៖
មិនសូវមានច្រើនទេនូវបច្ចេកវិទ្យាបណ្តាញតំបន់ទីក្រុង ហៅថា MAN នេះ។
បច្ចេកវិទ្យា WiMAX គឺជាបច្ចេកវិទ្យា MAN ដែលហាក់ដូចជាមានច្រើននៃសក្តានុពលWiMAX មានពាក្យពេញថា World-Wide Interoperability for Microwave Access ស្តង់ដា 802.16
WiMAX អចល័ត (802.16-2004, 802.16d) មិនផ្តល់សម្រាប់ការចល័តក្នុងចំណោម Access Points
WiMAX ចល័ត (802.16e-2005, 802.16e) អាចផ្តល់ការចល័តក្នុងចំណោម Access Points និងអាចប្រើប្រាស់ជាមួយកុំព្យូទ័រចល័ត ហ្បូន និងឧបករណ៍ចល័តដទៃទៀត
សែល (Cell) របស់ WiMAX អាចគ្រប់ដណ្តប់សេវាបានរង្វង់ 3-10 Km ជុំវិញ
WiMAX អាចផ្តល់ល្បឿនបញ្ជូនទិន្នន័យ ឬអត្រាទិន្នន័យពី 10-70 Mbps
WiMAX អាចផ្តល់នូវសេវាដូចតទៅ៖
+ លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិតចុងខ្សែ – អាចជាជម្រើសភ្ជាប់ជាមួយ DSL ឬ ម៉ូឌែមខ្សែកាប្លិ័
+ ការតភ្ជាប់ជាទូទៅ ក្នុងទីក្រុង និងជា Backhaul ឧទាហរណ៍៖ ប៉មកណ្តាលនៃអ្នកផ្តល់សេវា ទៅប៉មនៃសែលឆ្ងាយៗ ព្រមទាំងទិន្នន័យរួមគ្នា និងលទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់សេវាទូរគមនាគមន៍។
១៣) បច្ចេកវិទ្យាបណ្តាញតំបន់បុគ្គល PAN និងស្តង់ដារ៖
ស្តង់ដារនៃបណ្តាញតំបន់បុគ្គល រួមមាន៖
+ Bluetooth៖ ហ្វ្រេកង់ស៍ខ្ពស់, ចម្ងាយខ្លី, Master Slave , 712 Kbps។
Ultra Wideband (UWB)៖ សន្សំឋាមពល ដោយសារកាបាញ់ឆ្លង
+ កាត់ហ្វ្រេកង់ស៍ជាច្រើន ឆ្លងកាត់ជញ្ជាំង នូវល្បឿនបញ្ជូន ឬអត្រាទិន្នន័យរហូតដល់ 500 Mbps។
+ Zigbee៖ សម្រាប់ឧបករណ៍បញ្ជា នៅក្នុងឧស្សាហកម្ម និងក្នុងផ្ទះ, មិនសម្រាប់ការបញ្ជូនទិន្នន័យ, បង់ហ្វ្រេកង់ស៍ចំនួន៣ និងអត្រាទិន្នន័យ ឬល្បឿនបញ្ជូនរហូតដល់ 250 Kbps , ប្រើប្រាស់ចរន្តអគ្គិសនីតិច, នីវ៉ូចំនួន៣នៃសន្តិសុខ/សុខសុវត្ថិភាពត្រូវបានកំណត់។
១៤) បច្ចេកវិទ្យាគមនាគមន៍ចម្ងាយខ្លីដទៃទៀត៖
InfraRED ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់សម្រាប់ឧបករណ៍បញ្ជា (Remote control) និង បម្លាស់ទីទិន្នន័យល្បឿនយឺត រហូតដល់ 16 Mbps
Small RFID Tag បានប្រើប្រាស់, ឧទាហរណ៍៖ សម្រាប់ត្រួតពិនិត្យបញ្ជីសារព់ភ័ណ្ឌ ឧបករណ៍ញាណដឹង (Sensor) និងលិខិតឆ្លងដែន អាចផ្ទុកព័ត៌មាន ដែលឧបករណ៍ទទួលអាចទាញបាន – passive RFID’s draw power from reader’s signal and active RFID’s have a battery that can last 10 years ។
១៥) Wireless WAN Technologies៖
បច្ចេកវិទ្យា WAN រួមមាន៖
ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍សែលលុយឡា (Cellular Communication Systems)
ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍ផ្កាយរណប (Satellite Communication Systems)
ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍សែលលុយឡា (Cellular Communication Systems)
មើលរូបសណ្ឋានទី 16.14
+ ប្រព័ន្ធសែលលុយឡា គឺត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាច្រើន និងជាច្រើន សម្រាប់ទិន្នន័យ និងសេវា អ៊ីនធឺណិត, បន្ថែមពីលើគឺសេវាសំឡេង។
+ សែលនីមួយៗ (Each Cell) មានប៉ម (Tower) មួយ និងក្រុមនៃសែល ត្រូវបានតភ្ជាប់គ្នា ដើម្បីមជ្ឈមណ្ឌលកណ្តាលនៃបមាណីទូរស័ព្ទចល័ត ដែលតភ្ជាប់ជាមួយបណ្តាញបមាណីទូរស័ព្ទសាធារណៈ (PSTN) និងអ៊ីនធឺណិតផងដែរ។
+ មជ្ឈមណ្ឌលកណ្តាលភ្ជាប់ទៅអតិថិជន និងគ្រប់គ្រងភាពចល័ត នៅពេលអតិថិជនឆ្លងកាត់ពីសែលមួយ ទៅសែលមួយទៀត
+ នៅក្នុងពេលចល័តចេញពីក្រុមមួយនៃសែល ទៅក្រុមមួយទៀត មជ្ឈមណ្ឌលបមាណីទូរស៍ព្ទចល័តចំនួនពីរ ត្រូវបានចូលរួម
+ ភូមិសាស្រ្តនៃសែល មិនឆ្លើយតបទៅនឹងភាពល្អឥតខ្ចោះនោះទេ
ទំហំសែល ខុសគ្នារវាងតំបន់ជនបទ និងតំបន់ទីក្រុង។
១៦) Micro Cells, Cell Clusters and Frequency Reuse៖
ម៉ៃក្រូសែល (Micro Cells) ដែលបម្រើឱ្យ, ឧទាហរណ៍៖ បង្គុំរងនៃជាន់អាគារខ្ពស់។ អ្នកផ្តល់សេវាមួយចំនួន លក់ ឬជួល ឧបករណ៍ម៉ៃក្រូសែល ទៅឱ្យបុគ្គល ហើយឧបករណ៍ទាំងនោះត្រូវភ្ជាប់ទៅអ៊ីនធីណិត និងផ្តល់សេវាសែល នៅក្នុងទីកន្លែងរស់នៅ ដើម្បីបង្គុំនូវឧបករណ៍ដែលបានរៀបចំ (មិនគិតថ្លៃសម្រាប់ក្នុងមួយនាទីឡើយ)។
Cell Clusters and Frequency Reuse: គឺសេវាសម្រាប់បែងចែងហ្វ្រេកង់ស៍ ទៅឱ្យសែល ចឹងគឺថាសែលនៅជិតគ្នា (Adjacent Cell) ពីរ ប្រើប្រាស់បង់ហ្វ្រេកង់ស៍ដូចគ្នា។ នេះជាមេរៀននៃបញ្ហាធ្វើឱ្យមានការឆ្លងរំខាន។
១៧) ជំនាន់នៃបណ្តាញសែលលុយឡា ឬបណ្តាញទូរស័ព្ទចល័ត៖
ជំនាន់ទី១ (1G)៖ ពី ១៩៧០ ដល់ ១៩៨០ បានតែសំឡេងអាន់ណាឡូក។
ជំនាន់ទី២ (2G)៖ ពី ១៩៩០ ដល់ បច្ចុប្បន្ន បានតែសំឡេងឌីជីថល។
ជំនាន់ទី៣ (3G)៖ ចាប់ផ្តើមនៅក្នុងឆ្នាំ ២០០០ – បន្ថែមពីលើសេវាសំឡេង នូវសេវាទិន្នន័យល្បឿនលឿន សម្រាប៊ចូលទៅប្រើប្រាស់វេប និងចែករំលែកហ្វូតូ និងមានល្បឿនទាញយកទិន្នន័យក្នុងអត្រា 400 Kbps – 2 Mbps និងអាចប្រើប្រាស់សេវារ៉ូម៉ីងបាន។
ជំនាន់ទី៤ (4G)៖ ចាប់ផ្តើមនៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨ – អាចគាំពារសម្រាប់ការផ្សាយដោយផ្ទាល់ ដូចជាសេវាទូរទស្សន៍ និងទាយយកវីឌីអូល្បឿនលឿន, គាំពារសម្រាប់ពហុបច្ចេកវិទ្យាតភ្ជាប់, ដូចជា WiFI, Satellite ជាមួយទូរស័ព្ទ ដែលជ្រើសរើសសេវាល្អៗ។ នេះរៀបចំឡើងសម្រាប់សេវាអ៊ីនធឺណិត ប្រើប្រាស់បមាណីប៉ាកែត (Packet Switching)។
ជំនាន់ទី៥ (5G) ហៅថាបច្ចេកវិទ្យាល្បឿនលឿនឌីជីថលរហូតហ្សីហ្កាប៊ីតក្នុងមួយវិនាទី និងមានការកាត់បន្ថយភាពយឺតនៃពេលវេលាទាញយកទិន្នន័យ និងមានសមត្ថភាពខ្ពស់។
១៨) បច្ចេកវិទ្យាផ្កាយរណប VSAT៖
អង់តែន (Antenna) ជាមួយឧបករណ៍ចំណាំងផ្លាតប៉ារ៉ាបូលិក ចាប់យកឋាមពលចូល ដើម្បីបញ្ចូលគ្នានៅក្នុងចំណុចប្រសព្វ។
បន្ទាប់មកឧបករណ៍ទទួល (Receivers) ដែលបានប្រើប្រាស់អង់តែនដ៏ធំទូលាយ អាចមានទំហំ 3m +។
បច្ចេកវិទ្យា Very Small Aperture Terminal (VSAT) អនុញ្ញាតឱ្យមានអង្កត់ផ្ចឹតធំជាង 1m។
VSAT ប្រើប្រាស់តំណរភ្ជាប់ទៅនឹងទីតាំងធុរកិច្ច ដើម្បីទាញយកនាទីកំសាន្ត និងសម្រាប់ផ្តល់លទ្ធភាពចូលទៅប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត។
វាមានអត្រាបង់ហ្វ្រេកង់ស៍ចំនួន៣ ដែលផ្តល់ជាមួយនឹងស្នាមទំហំជើងខុសៗគ្នា (Footprint), កម្លាំងស៊ីញ៉ាល់ និងការជ្រៀតចូលទៅក្នុងផលប៉ះពាល់នៃបរិយាកាស ដូចជាភ្លៀង ។ល។
១៩) បច្ចេកវិទ្យាផ្កាយរណប GPS ៖
បច្ចេកវិទ្យាផ្កាយរណប GPS ផ្តល់នូវភាពត្រឹមត្រូវនៃព័ត៌មានពេលវេលា និងទីតាំង។
ព័ត៌មានទាំងនេះ គឺបានប្រើនៅក្នុងបណ្តាញចល័ត ឧទាហរណ៍៖ សេវាផ្តល់ទីតាំង៊។ល។
ឧបករណ៍ទទួល អាចកំណត់នូវថេរចម្ងាយរបស់វាទៅនឹងផ្កាយរណបចំនួន៣ និងចេញអ្វីដែលអាចបង្ហាញចេញជាទីតាំងរបស់នៅលើដី។
លក្ខណៈពិសេសរបស់វា រួមមាន៖ ភាពលំអៀងរវាង 20 & 2m , មាន ២៤
ផ្កាយរណបគន្លងផែនដី, មានផ្កាយរណបនៅក្នុងគន្លងយន្តហោះចំនួន៦, និងផ្តល់ការធ្វើសមកាលកម្មពេល ដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងបណ្តាញគមនាគមន៍មួយចំនួន។
២០) សុហ្វវ៉ែរដែលបានកំណត់វិទ្យុ និងអនាគតនៃបណ្តាញឥតខ្សែ៖
សុហ្វវ៉ែរ Defined Radio (SDR) គឺជាបច្ចេកវិទ្យាមួយដែលអាចជួយដោះស្រាយជាមួយនឹងការកើតឡើងដ៏ស្មុគ្រស្មាញ ចេញពីភាពខុសគ្នាធំៗនៃបច្ចេកវិទ្យាឥតប្រើប្រាស់ខ្សែ។
សុហ្វវ៉ែរ Defined Radio (SDR) គឺជាឧបករណ៍ដែលប្រើប្រាស់បន្ទះឆីមសៀគ្វីអាន់ណាឡូកដែលអាចផ្លាស់ប្តូរបាន, បន្ទះឆិបប្រូសេសស័រស៊ីញ៉ាល់ឌីជីថល និងការគ្រប់គ្រងពហុអង់តែន ដើម្បីត្រួតពិនិត្យជាឋាមវន្ត៖
+ ហ្វ្រេកង់ស៍ដែលប្រើប្រាស់ សម្រាប់ការទទួល និងការបញ្ជូន
+ ឋាមពលឧបករណ៍បញ្ជូន
+ ការដាក់កូដកាណាល់ និងសេម៉ានៃការប្តូរតាន កំពុងប្រើ
+ សេម៉ានៃការទ្វេគុណ កំពុងប្រើ
+ ទិសដៅទៅរកអ្វីដែលភាពបម្រែបម្រួលនៃអង់តែនត្រូវបានបង្វិល
+ រាល់ទិដ្ឋភាពនៃការដាក់គ្រង MAC និងអាសយដ្ឋាន MAC
កងទ័ពសហរដ្ឋអាម៉េរិក ប្រើប្រាស់សុហ្វវ៉ែរ Defined Radio (SDR)។
The Universal Software Radio Peripheral (USRP) and GNU Radio គឺអាចរកបានសម្រាប់ការពិសោធន៍។
របាយការណ៍លម្អិតខ្លះ បានធ្វើចេញ មុនពួកគេដាក់កម្មវិធីនៅក្នុងផលិតផលពាណិជ្ជកម្ម ជាឧទាហរណ៍៖ តម្លៃខ្ពស់ និងការពារនៃឧបករណ៍ដទៃទៀត ចេញពីការឆ្លងរំខាន ដែលអាចកើតឡើងដោយសារសុហ្វវ៉ែរ Defined Radio (SDR) នេះ។
សូមបញ្ជាក់ថា, រៀបរៀងដោយ លោក អ៉ឹម វុត្ថា ទីប្រឹក្សា ក.ប.ទ៕
ដោយ :សហការី
