រឿង ស្នាមអតីត

* ថ្ងៃ១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ : ព្រះសុរិយានៅតែបន្តរះយ៉ាងត្រចះត្រចង់បាចសាចពន្លឺមកបំភ្លឺភពផែនដីដើម្បីជាសេចក្តីសង្ឃឹមដល់មនុស្សលោករស់នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រ ដ៏តូចមួយនេះហាក់ដូចកំពុងរមៀលធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅអន្ធការដែលបានបង្កើតឡើងដោយពពួកបិសាចអាវខ្មៅមួយក្រុម។ ទីក្រុងដែលប្រៀបបានទៅនឹងឧទ្យាននៃសន្តិភាព បានប្រែក្រឡាស់ទៅជាទីក្រុងជម្លៀសប្រជាជនប្រកបដោយភាពចលាចលក្រៃលែងគួរជាទីសង្វេគ។ នៅវេលាព្រឹកថ្ងៃនេះ … អាន​បន្ថែម រឿង ស្នាមអតីត

រឿង រួចពីនរក (ត)

ចាស់ៗដែលជាឪពុកម្ដាយមួយចំនួនដឹងខ្លួនថានឹងត្រូវខ្មែរក្រហមយកទៅកសាង ក៏នាំគ្នារត់ចេញពីភូមិ។ ចាស់ៗមួយចំនួនទៀតត្រូវអង្គការយកទៅកសាងបាត់ដំណឹងសូមឈឹង។ ចំណែកពូសេង វិញត្រូវអង្គការចាប់ចងដៃព័ទ្ធមកក្រោយខ្នងដូចសមមិត្តដទៃទៀតដែរ រួចបណ្ដើរឆ្ពោះទៅមុខរណ្តៅដែលខ្មែរក្រហមជីករួចជាស្រេចនៅនៅភូមិក្រាំងត្រែង។ សមមិត្តនារី ១០ នាក់ដែលត្រូវខ្មែរក្រហមចោទថាជាខ្មាំង ត្រូវឈ្លបសម្លាប់ដោយយកកាំបិតត្នោតមកអារក … អាន​បន្ថែម រឿង រួចពីនរក (ត)

រឿង រួចពីនរក

ក្រោមកម្ដៅព្រះអាទិត្យចំពីលើ សមមិត្ត សេង កំពុងតែខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការងារមិនខ្លាចនឿយហត់ ព្រមជាមួយសំឡេងជញ្ជក់មាត់ខ្លាំងៗ ដេញគោឲ្យខំប្រឹងដើរទៅមុខ ហើយជួនកាលលើករំពាត់វាយគោពីខាងក្រោយនៅក្នុងវាលស្រែមួយដែលដីខ្លះកន្លែងសើម និងដីកន្លែងខ្លះទៀតគោករឹងក្រញង់។ ម៉ោងជិត ១០ … អាន​បន្ថែម រឿង រួចពីនរក

រឿងនិទានប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យ ÷រឿង : ក្អែកចាញ់ប្រាជ្ញាខ្យង

រដូវក្តៅដីបែកក្រហែង ធ្វើឲ្យបក្សាបក្សី និងមច្ឆជាតិទាំងពួងមានក្តីបារម្ភអនេកពីជីវិតរស់នៅដោយសារតែនៅតាមបឹងបួរ អូរ ត្រពាំង ត្រូវរីងស្ងួតទឹកដល់បាតដីស្ទើរគ្មានសល់។ នៅជាប់ត្រពាំងមួយដែលកំពុងរីងស្ងួតដោយសារមនុស្សម្នាជាន់រហាត់យកទឹកទៅដាក់ក្នុងស្រែ សត្វក្អែកមួយក្បាល បានហើររកទឹកផឹកបានមកចុះនៅមាត់ត្រពាំងនោះ ហើយឃើញកំពឹស … អាន​បន្ថែម រឿងនិទានប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យ ÷រឿង : ក្អែកចាញ់ប្រាជ្ញាខ្យង

រឿង ក្រោមមេឃងងឹត(ត)

នៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៦ ខ្ញុំទៅធ្វើស្រែជាមួយកងចល័ត្នពីភូមិមួយ ទៅភូមិមួយទៀត។ ចាស់ៗក្នុងភូមិណាស្ទូងឬច្រូតមិនទាន់ អង្គការបានឲ្យក្រុមកងចល័តរបស់ខ្ញុំដែលមានអាយុ ១៤ ទៅ ១៥ ឆ្នាំទៅជួយ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ក្រោមមេឃងងឹត(ត)

រឿង៖ ក្រោមមេឃងងឹត

* ផ្អែកតាមរឿងពិតរបស់អ្នកស្រី វ៉ាស្រីមុំ ព្រឹកនេះ ពេលទៅដល់កន្លែងធ្វើការ ខ្ញុំបានឃើញព័ត៌មានក្នុងបណ្ដាញសង្គមចុះផ្សាយព្រោងព្រាតអំពីដំណឹងមរណភាពរបស់អតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមម្នាក់គឺ លោក នួន ជា។ រឿងនេះបានក្លាយជាប្រធានបទដែលមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំនាំគ្នាជជែកវិភាគតាមទស្សនៈរៀងៗខ្លួន។យ៉ាងណាមិញ … អាន​បន្ថែម រឿង៖ ក្រោមមេឃងងឹត

រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (តចប់)

នៅពេលធ្វើការ ប្រជាជនជាច្រើនតែងតែចោទខ្ញុំថាជាអ្នកមូលធន និងមិនសូវនិយាយលេងជាមួយខ្ញុំទេ ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយាមសួរគេក៏ដោយ។ ពេលម៉ោង១រសៀល អង្គការបានដកក្រុមរបស់ខ្ញុំឲ្យទៅច្រូតស្រូវដែលទុំបាក់កនៅទួលដំរីស្លាប់ក្នុងភូមិអន្លង់សាន។ ពេលនោះខ្ញុំខំច្រូតស្រូវមិនហ៊ានឈប់សម្រាកទេ ទោះបីជាហេវហត់ឬក្តៅយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ម៉ោងប្រហែល១ថ្ងៃត្រង់ ទើបប្រធានកងបានឲ្យខ្ញុំឈប់សម្រាកហូបបាយនៅក្រោមម្ប់ដើមក្តុល។ … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (តចប់)

រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (ត)

នៅពេលដែលយើងធ្វើដំណើរដល់ស្រុកកោះធំ កងឈ្លបបានឲ្យយើងចូលទៅស្នាក់នៅក្នុងវត្តកំពង់សំបូរ រង់ចាំអង្គការបែងចែក។ ឪពុករបស់ខ្ញុំសុំកងឈ្លបរស់នៅជិតផ្ទះបងប្រុសរបស់ខ្ញុំក្នុងភូមិរាមា ឃុំព្រែកស្ដី ប៉ុន្តែកងឈ្លបមិនអនុញ្ញាតនោះទេ។ ក្រោយពីធ្វើប្រវត្តិរូបរួចអង្គការបានបង្ខំឲ្យគ្រួសារឪពុករបស់ខ្ញុំឆ្លងទន្លេទៅរស់នៅឃុំជ្រោយតាកែវ។ ទោះបីជាឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំខំលាក់ប្រវត្តិរូបយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អង្គការនៅតែចោទប្រកាន់ថាយើងជាអ្នកមូលធនដែរ។ បន្ទាប់ពីពីរបីថ្ងៃក្រោយមក … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ (ត)

រឿង គ្រួសារខ្ញុំ

ប៉ារបស់ខ្ញុំឈ្មោះ ឡាច ឈនធ្វើការនៅអយស្ម័យានកម្ពុជា។ ខ្ញុំមានកំណើតនៅខេត្តបាត់ដំបង។នៅថ្ងៃទី ១៧ មេសា ឆ្នាំ ១៩៧៥ កងទ័ពខ្មែរក្រហមបានវាយចូលមកដល់ទីក្រុងភ្នំពេញ។ ពេញមួយយប់រហូតដល់មេឃភ្លឺ … អាន​បន្ថែម រឿង គ្រួសារខ្ញុំ

រឿង ខោសំពត់សម្លុយ(តចប់)

កោះគរ ស្ថិតនៅកណ្ដាលទឹកទល់មុខវត្តឈូងលាភទំនប់ទួលក្រសាំង ។ ខ្ញុំភ័យណាស់ រួចអង្គុយយំនៅចាំគេម្នាក់ឯងរហូតដល់ជិល្ងាចមិនឃើញទូកមកយកខ្ញុំទេ។មេសហករណ៍ក៏ប្រាប់ទៅមេកងថាឲ្យយកខ្ញុំទៅកងកុមារវិញ។ ស្របពេលជាមួយនោះម៉ោងបាយក៏មកដល់។ គ្រប់ៗគ្នាដែលដើរកាត់ខ្ញុំលាន់មាត់ថា អ្ហែងសំណាងហើយទូកមិនមកយកកុំអីងាប់បាត់ហើយ។ ក្រោយពីហូបបាយល្ងាចហើយកុមារទាំងអស់ក៏ដើរត្រឡប់ទៅសម្រាកនៅឯរោងវែងវិញ។ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែស្គាល់គ្នា … អាន​បន្ថែម រឿង ខោសំពត់សម្លុយ(តចប់)

រឿង ខោសំពត់សម្លុយ

នៅក្នុងភូមិដំរីឆ្លង ឃុំស្អាងភ្នំស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្ដាល ក្រោយថ្ងៃរំដោះ ១៧ មេសាឆ្នាំ ១៩៧៥ លោក គង់សំអឿន និងប្រពន្ធរបស់គាត់ទាំងពីរនាក់ … អាន​បន្ថែម រឿង ខោសំពត់សម្លុយ

រឿង អត់ដឹងខ្យល់ (តចប់)

នៅពេលដែលយើងច្រូតកាត់ និងរៀបចំស្រូវទុកដាក់ស្រួលហើយ ទើបអង្គការបានឲ្យកុមារត្រឡប់ទៅក្នុងភូមិស្រុកវិញ ប៉ុន្តែមនុស្សចាស់ៗនៅធ្វើការបន្តទៀត។ ក្រោយមកអង្គការបានឲ្យខ្ញុំទៅចាំទួលសម្រាប់បោះតង់។ទួលនោះមានព្រៃត្រែងដុះលិចៗក្បាលជុំវិញ។ ខ្ញុំខ្លាចពោះណាស់។ខ្ញុំសុំអង្គការអត់នៅទួលទេហើយសុំទៅដេញចាបជំនួសវិញ។ នៅពេលដែលខ្ញុំទៅដេញចាបមេឃក្តៅហែង ហើយខ្ញុំខ្ជិលឈរក៏ដោះអាវពីខ្លួន និងដោះកន្សែងពីក្បាលយកទៅធ្វើទីងមោងឲ្យចាបផ្អើល រួចយកដាក់ចំកណ្ដាលវាលស្រែហើយខ្ញុំអង្គុយស្រែកដេញចាបក្នុងម្លប់។ … អាន​បន្ថែម រឿង អត់ដឹងខ្យល់ (តចប់)