នៅដើមខែកុម្ភៈឆ្នាំ ១៩៧៦ ប្រជាជនភូមិតានន ត្រូវអង្គការជម្លៀសបំបែកគ្នា ព្រោះអង្គការបានស៊ើបដឹងថា អ្នកភូមិនេះសុទ្ធតែជាបងប្អូនជាប់ខ្សែលោហិតនឹងគ្នា។ គោលដៅនៃការបំបែករបស់អង្គការនេះគឺដើម្បីងាយស្រួលកាត់ផ្ដាច់មនោសញ្ចេតនា។ នាងហឿន ត្រូវជម្លៀសឲ្យទៅនៅចម្ការជីលួសឆ្ងាយពីឪពុកម្តាយរបស់នាងប្រហែល១០គីឡូម៉ែត្រ។ រំលងបានពីរបីថ្ងៃ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតបុប្ផាក្នុងស្បៃអន្ធការ (តចប់)

វុទ្ធី ដែលជាបុរសសង្ហាជាងគេក្នុងចំណោមកងទ័ពទាំងប្រាំនាក់ បានក្រឡេកឃើញនាង ហឿន រួចសួរដោយមានចិត្តចាប់អារម្មណ៍ចំពោះនាងហឿនថា ” ចុះសមមិត្តនារីមុខឡើងក្រហមយ៉ាងនេះ ក្តៅដែរឬទេ?” កាលបើបានឮសម្តីផ្អែមន័យស្នេហាបែបនេះនាង ហឿនមុខកាន់តែក្រហមជាងមុន … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតបុប្ផាក្នុងស្បៃអន្ធការ

ក្រោយមក មេកងបានផ្លាស់ការងារខ្ញុំឲ្យទៅខាងផ្នែកនេសាទត្រីជាមួយតាព្រិនវិញ។ យើងនៅនេសាទនៅភូមិស្យាក្រោមដែលមានចម្ងាយរហូតដល់ទៅ ៧ គីឡូម៉ែត្រ។ ខ្ញុំត្រូវរកត្រី និងបន្លែមកដាក់ឲ្យខាងកងសិប្បកម្មដែរ។ខ្ញុំត្រូវដើរចេញទៅនេសាទនៅពេលព្រឹក និងត្រឡប់មកកងសិប្បកម្មវិញនៅពេលល្ងាចជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ថ្ងៃមួយ ញ៉ាងតែជាអ្នកនេសាទជាមួយខ្ញុំឈឺ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតទាសករនាភូមិភាគពាយព្យ (តចប់)

សភាវៈតែងប្រែប្រួលឥតឈប់ឈរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។កង់ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃប្រទេសកម្ពុជាក៏ធ្វើដំណើរផ្លាស់ប្ដូរមិនឈប់ឈរពីរបបចាស់ឆ្ពោះទៅរបបថ្មីដែរ។ស្ថានការវឹកវរចាប់ផ្ដើមកើតមាននៅតាមទីក្រុង និងទីប្រជុំជននានាទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ព្រោះក្រុមខ្មែរក្រហមប្រឆាំងនឹងរបបលន់ នល់ តាំងពីមុនឆ្នាំ ១៩៧៥ មកម្ល៉េះ។ ប្រជាជននៅស្រុកសំឡូតទាំងអស់រស់នៅធម្មតាមិនមានជ្រួលច្របល់អ្វីឡើយ ព្រោះខ្មែរក្រហមបានចូលមកគ្រប់គ្រងតំបន់សំឡូតតាំងពីមុនថ្ងៃ ១៧ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតបុប្ផាក្នុងស្បៃអន្ធការ

កូនមេអំបៅមួយក្បាលដែលមានរូបឆោមលោមពណ៌ស្រស់ស្អាតបានហើរក្រេបលម្អងផ្កានៅក្នុងសួនច្បារយ៉ាងសប្បាយ។ ពេលកំពុងហោះហើរទុំលើផ្កាពីមួយទងទៅមួយទង កូនមេអំបៅនោះក្រឡេកឃើញសត្វដង្កូវមួយក្បាល កំពុងវារគើមៗ តោងផ្កាស្បៃរឿងយ៉ាងសប្បាយដូចខ្លួនដែរ។ ពេលឃើញដូច្នេះកូនមេអំបៅបានសើចចំអកដាក់កូនដង្កូវដោយពោលថា យី! បងដង្កូវឯងម៉េចក៏មានរូបរាងអាក្រក់និងគួរឲ្យខ្ពើមម៉្លេះ? ពូជអំបូរបងឯងអាក្រក់បែបហ្នឹងតាំងពីមុនមកឬ? បានឮកូនមេអំបៅមាក់ងាយដល់ខ្លួនយ៉ាងនេះសត្វដង្កូវហួសចិត្ត … អាន​បន្ថែម រឿងនិទានប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យ* រឿងមេអំបៅភ្លេចកំណើត

មិត្តចាន់÷ ឪពុករបស់មិត្តឯងធ្លាប់ធ្វើទាហានមែនទេ? ខ្ញុំ÷ ពុករបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកស្រែ មិត្តចាន់÷ ម៉ែរបស់មិត្តធ្លាប់ធ្វើពេទ្យឬ? ខ្ញុំ÷ ពុក និងម៉ែរបស់ខ្ញុំសុទ្ធតែជាអ្នកធ្វើស្រែចម្ការនៅក្នុងភូមិធ្លកនេះនរណាក៏ស្គាល់គាត់ដែរ។ នៅពេលសួរចម្លើយចប់មិត្តឈឹងបានកាន់ចបដើរមកខាងក្រោយខ្នងរបស់ខ្ញុំ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតទាសករនាភូមិភាគពាយព្យ(ត)

រដូវបាចទឹកបានកន្លងផុត ពេលនោះមេកងឈ្មោះ អុន ហៅថាតា ខ្សែតី បានឲ្យពួកខ្ញុំទៅដកស្ទូងវិញម្ដង។ ក្នុងរដូវស្ទូងខ្ញុំពិបាកខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំហូបតែបបរគ្មានរសជាតិសោះ ហើយត្រូវទៅធ្វើការងារទាំងថ្ងៃ ទាំងយប់ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតទាសករនាភូមិភាគពាយព្យ (ត)

នៅពេលកងទ័ពខ្មែរក្រហមទទួលបានជ័យជម្នះ ខ្ញុំគឺជាក្មេងវត្តកំពុងស្នាក់នៅក្នុងវត្តកែវវិជ័យ ស្ថិតនៅក្នុងភូមិស្វាយលួង ឃុំកណ្ដៀង ស្រុកកណ្តៀង ខេត្តពោធិ៍សាត់។ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ភូមិស្វាយលួងស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ ៧ នៃភូមិភាគពាយព្យ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតទាសករនាភូមិភាគពាយព្យ

ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប្រជាជនបាក់កម្លាំងជាច្រើននាក់ហើយនៅពេលសាច់ញាតិបានជួបគ្នាក៏សឹងតែមើលគ្នាមិនស្គាល់ដោយសារតែរូបរាងស្គមស្គាំង។ នី រស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ ព្រោះគាត់ត្រូវមកធ្វើស្រែចល័តតាមតំបន់នៅឯខេត្តព្រៃវែង។ ក្រៅពីធ្វើស្រែនេះ នីត្រូវអង្គការចាត់តាំងឲ្យជួយការងារនៅក្នុងផ្ទះបាយដែរ ព្រោះអង្គការទើបតែយកចុងភៅម្នាក់ទៅសម្លាប់។ ក្រោយពីបានធ្វើជាអ្នកដាំស្លរមួយរយៈ ពេលប្រធានកងចល័តបានសម្គាល់ឃើញថា … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតជាប់គុកឥតជញ្ជាំង(តចប់)

រដូវប្រមូលផលបានមកដល់ នៅតាមវាលមានមនុស្សម្នាកុះករកំពុងតែច្រូតកាត់ស្រូវ និងប្រមូលផលដាក់លើរទេះយកមកផ្ទះរៀបចំទុកដាក់។ ជានិច្ចកាលពេលប្រជាជនកំពុងតែច្រូតកាត់តែងតែមានឮសំឡេងខ្ទរញ័រដីពីចម្ងាយ ធ្វើឲ្យប្រជាជនមានការភិតភ័យយ៉ាងខ្លាំង ហើយពេលបានឮសំឡេងបែបនេះម្ដងៗប្រជាជនតែងនាំគ្នារត់ប្រជ្រៀតគ្នាទៅរកលេណដ្ឋាន(ត្រង់សេ)នៅក្បែរខ្លួន ដើម្បីគេចចេញពីគ្រាប់បែក។ ប្រហែលកន្លះម៉ោងក្រោយមក ពេលដែលសំឡេងស្ងប់ស្ងាត់ប្រជាជននាំគ្នាលូនចេញមកតិចៗ រួចប្រមូលស្រូវគោក្របីនិងរបស់របរផ្សេងទៀតត្រឡប់ទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន។ … អាន​បន្ថែម រឿង ជីវិតជាប់គុកឥតជញ្ជាំង

សមមិត្តម៉េង ÷ ត្រូវហើយខ្ញុំគឺមេថៅកែត្បូងម៉េង ពីមុនៗនរណាក៏ស្ញើបនឹងខ្ញុំដែរ..យីដូចជាធំុក្លិនកូនខ្ចីអ្នកណា? ឬមួយក៏សមមិត្តខែមឯង? អូ…កូនប្រុសនេះស្អាតថ្លោសគ្រាន់បើណាស់តើ។ និយាយរួចសមមិត្តម៉េងឈរមើលមុខទារកនោះ។ ពូម៉ឺន÷ ចុះសមមិត្តឯង ហេតុអ្វីបានជាសមមិត្តឯងដឹងថាពួកយើងនៅទីនេះ? … អាន​បន្ថែម រឿង ចុងឆ្នាំ១៩៧៥ ដើមឆ្នាំ ១៩៧៦ (តចប់)

មេខ្លាឃ្មុំមួយក្បាលបានចិញ្ចឹមកូនចចក ៣ ក្បាលដើម្បីឲ្យជួយថែរក្សាកូន និងជម្រករបស់វា។ ថ្ងៃមួយ មានស្វាកញ្ចាស់មួយក្បាលដែលត្រូវជាមិត្តភក្តិនឹងមេខ្លាឃ្មុំបានមកលេងមេខ្លាឃ្មុំដល់ជម្រក។ ដោយហេតុតែចង់យកអាសារ និងថែរក្សាទ្រព្យសម្បត្តិម្ចាស់នោះ កូនចចកទី១បានព្រុសនិងខាំស្វានោះឲ្យងាប់ ។ … អាន​បន្ថែម រឿងនិទានខ្លីប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យរឿង÷ ព្រុសក៏ខុស មិនព្រុសក៏ខុស