* ជួបគ្រួសារទាំងភាពសោកសៅ: ថ្ងៃគងមាត់ព្រៃទៅហើយ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរទៅផ្ទះយ៉ាងប្រញាប់ ព្រោះខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំគ្មានពេលនៅជាមួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានយូរនោះទេ។ ពេលទៅដល់ផ្ទះខ្ញុំឃើញម៉ែ និងពុករបស់ខ្ញុំកំពុងនៅលើផ្ទះ។ ខ្ញុំបានរត់ឡើងទៅឱបម៉ែ ឪពុក … អាន​បន្ថែម រឿង កុមារភាពនៅកងចល័ត(តចប់)

– មិនអីទេប្រសិនបើប្អូនឯងមិនដែលស្គាល់នាងមែននោះ តែត្រូវដឹងថា ប្រសិនបើប្អូនឯងមានទាក់ទងនឹងបទល្មើសនេះសមត្ថកិច្ចមិនលើកលែងទោសឡើយ។ ក្រោយមេបញ្ជាការប៉ូលិសនិយាយដូច្នេះរួច ក៏នាំកូនចៅជិះម៉ូតូ និងរថយន្តដេញតាមរថយន្តសោមា ជាបន្តទៀត។ ករណីនេះធ្វើឲ្យ វិសាល … អាន​បន្ថែម ប្រលោមលោកប្រចាំថ្ងៃសៅរ៍រឿង ព្រានប្រាក់អន្ទាក់ឧកញ៉ា (តពីថ្ងៃសៅរ៍មុន)

ខ្ញុំឈ្មោះ ប្រាក់ ណន កើតនៅភូមិអូរអំបែង ឃុំត្បែង ស្រុកកំពង់ស្វាយខេត្តកំពង់ធំ។ ខ្ញុំគឺជាកូនទីបីក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រី 6 នាក់។ មុនពេលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាចក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំរស់នៅជួបជុំគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយប្រកបដោយសុភមង្គល។ … អាន​បន្ថែម រឿង កុមារភាពនៅកងចល័ត

* ថ្ងៃ ៧ មករាឆ្នាំ ១៩៧៩: ចូលដល់ពាក់កណ្ដាលខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៨ អ្នកទើបរៀបការត្រូវអង្គការចាត់ឲ្យទៅច្រូតស្រូវនៅឯភូមិ … អាន​បន្ថែម រឿង ខ្សែជីវិតខ្ញុំក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (តចប់)

ល្ងាចថ្ងៃមួយ ប្រធានកងបានប្រកាសប្រាប់កងចល័តរបស់ខ្ញុំថា ថ្ងៃស្អែកអង្គការឲ្យទៅចាប់ខ្មាំង។ កងចល័តទាំងអស់ក្នុងស្រុកក្រសាំងដែលមានគ្នាជិតមួយពាន់នាក់ជាមួយប្រជាជនសហការណ៍រាប់រយនាក់ផ្សេងទៀត ត្រូវបានអង្គការចាត់ឱ្យស្វែងរកខ្មាំងដែលបានរត់គេចពីយោធាតំបន់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៦ មកម៉្លេះ។ យោធាម្នាក់ឈ្មោះ ប៉ែន ផន … អាន​បន្ថែម រឿង ខ្សែជីវិតខ្ញុំក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (ត)

ពេលល្ងាចលោកបងគឹម ស៊ននិមន្តត្រឡប់ទៅវត្តវិញ។ ខ្ញុំសង្កេតឃើញពុកម៉ែរបស់ខ្ញុំមានទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោនហាក់ដូចជាមានវិបត្តិអ្វីក្នុងចិត្តរបស់ពួកគាត់។ ក្រោយជ័យជម្នះនេះ ការរស់នៅរបស់ប្រជាជនមិនទាន់មានការប្រែប្រួលភ្លាមទេដោយសារអង្គការបញ្ឈប់ការចាយលុយ។តាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៩ មក។ដូច្នេះការទិញដូរភាគច្រើនគេយកតម្លៃស្រូវធ្វើជាគោលទៅដូររបស់របរផ្សេងៗ ។ ក្រោយជ័យជម្នះរបស់ខ្មែរក្រហមមក ប្រជាជនតាមទីប្រជុំជននានា។ត្រូវជម្លៀសទៅតាមទីជនបទ។ … អាន​បន្ថែម រឿង ខ្សែជីវិតខ្ញុំក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ

យ៉ាងណាចម្ងល់ នៅតែជាចម្ងល់ គ្មានចម្លើយទាល់តែសោះ ធ្វើឱ្យមាណពយើង គិតមិនយល់និងសញ្ជឹងគិតម្ដងហើយម្ដងទៀត តើអ្នកណាលួចថតរូបភាពនេះផ្ញើទៅ ភាវី បានលឿនម៉្លេះ? តើហេតុអ្វីបានជា ភាវី … អាន​បន្ថែម ប្រលោមលោកប្រចាំថ្ងៃសៅរ៍រឿង ព្រានប្រាក់អន្ទាក់ឧកញ៉ា(តពីថ្ងៃសៅរ៍មុន)

នៅពេលល្ងាចថ្ងៃនោះ សំឡេងមេក្រូចាក់បទចម្រៀងបដិវត្តន៍បន្លឺឡើង។ ចិត្តខ្ញុំចាប់ផ្ដើមពុះកញ្ជ្រោលក៏ប្រញាប់ប្រញាល់យកក្របីទៅចង ហើយក្នុងចិត្តរំភើបចង់ទៅមើលសិល្បៈរបស់គេ។ ទៅដល់ផ្ទះម៉ែដាំស្លរួចជាស្រេច ខ្ញុំ និងបងប្អូនរបស់ខ្ញុំដែលជាក្មេងៗហូបបាយមុនបងៗនិងពុកម៉ែ។ ខ្ញុំហូបបាយមិនទាន់ឆ្អែតស្រួលបួលផង ក៏ដាក់ចានបាយចុះរត់ទៅមើលគេរៀបចំឆាក រហូតដល់គេសម្ដែងនៅម៉ោង … អាន​បន្ថែម រឿង ខ្សែជីវិតខ្ញុំក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (ត)

វាលវដ្ដសង្សារមហាធំធេង សុទ្ធតែវង្វេងក្នុងភាពអន្ធការ យកចាញ់យកឈ្នះក្នុងអនត្តា មិនគិតអាត្មាកាយមិនមែនកាយ” នេះជាឃ្លាមួយក្នុងសំនៀងរបស់លោកស៊ិន ស៊ីសាមុត តាំងពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមមកម៉្លេះ ប៉ុន្តែជីវិតរបស់ខ្ញុំដែលបានឆ្លងកាត់សង្គ្រាម និងការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងសង្គមជាតិច្រើនដំណាក់កាលក៏មិនខុសអ្វីពីវាចារបស់អ្នកនិពន្ធបទចម្រៀងនេះដែរ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែកើតមកឃើញពន្លឺព្រះអាទិត្យបាន … អាន​បន្ថែម រឿង ខ្សែជីវិតខ្ញុំក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ

បងប្រុសទី១របស់ខ្ញុំឈ្មោះលៀង និងមិត្តភក្កិរបស់គាត់ឈ្មោះខា ត្រូវអង្គការចាប់បង្ខំបញ្ជូនឲ្យទៅសមរភូមិមុខ។ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំនិងម្ដាយរបស់ខា នាំគ្នាយំទឹកភ្នែកហូរសស្រាក់លន់តួសំពះអង្វរប្រធានភូមិថា ” សូមសមមិត្តបងកុំយកកូនខ្ញុំទៅអី វានៅក្មេងណាស់ទុកវាសិនទៅ ខ្ញុំសុំសំពះសមមិត្តបង ” … អាន​បន្ថែម រឿង ភូមិខ្ញុំក្នុងសម័យប៉ុល ពត(តចប់)

* ជំនឿទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី: ជំនឿវប្បធម៌ ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរដែលមានតាំងពីយូរណាស់មកហើយ ត្រូវលុបបំបាត់ចោលទាំងស្រុង។ ការប្រណិប័តន៍សាសនា ពិធីបុណ្យ ការរៀបការការច្រៀងរាំកម្សាន្តត្រូវចាត់ទុកជាវប្បធម៌ចាស់គំរិល ពាលាអាវ៉ាសែអន់ថយ ប្រតិកិរិយា … អាន​បន្ថែម រឿង ភូមិខ្ញុំក្នុងសម័យប៉ុលពត(ត)

* កងមនុស្សចាស់ : កងមនុស្សចាស់មានពីរប្រភេទ គឺមនុស្សវ័យកណ្ដាលដែលមានអាយុប្រហាក់ប្រហែល ៤៥ ឆ្នាំចុះក្រោម និងមួយប្រភេទទៀតគឺមនុស្សដែលមានវ័យលើសពីនេះរហូតដល់ចាស់ជរា។ មុខព្រួញការងាររបស់ក្រុមមនុស្សវ័យកណ្ដាល គឺការងារបង្កបង្កើនផលក្នុងសហករណ៍។ … អាន​បន្ថែម រឿង ភូមិខ្ញុំក្នុងសម័យប៉ុលពត (ត)